Λάθος επιλογή για πρακτικούς και περιβαλλοντικούς λόγους είναι η κάλυψη του φυσικού εδάφους σε κοινόχρηστους και ιδιωτικούς χώρους με υλικά όπως το τσιμέντο και η άσφαλτος κι αυτό αποδεικνύεται διαρκώς και με τον χειρότερο τρόπο. Παρόλα αυτά, δεν αλλάζει κάτι…
Αυτό επισημαίνει ο πολιτικός μηχανικός Τ.Ε. Δημήτρης Μακρής με αφορμή τα προβλήματα που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα στην αυλή του Καπλάνειου δημοτικού σχολείου Ιωαννίνων, όπου λιμνάζουν νερά και έχει δημιουργηθεί ολισθηρότητα λόγω της τσιμεντόσκονης. Για τον κ. Μακρή οι μεγάλες αυλές των σχολικών μονάδων της πόλης πρέπει να καλύπτονται αποκλειστικά με υδατοπερατά υλικά.
Όχι στο τσιμέντο
Σε επιστολή του προς τον «Π.Λ.» των Ιωαννίνων ο Γιαννιώτης μηχανικός, ο οποίος διαθέτει σημαντική εμπειρία σε έργα υδραυλικών υποδομών και εγγείων βελτιώσεων αναφέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:«Με αφορμή το δημοσίευμα του «Π.Λ.» με τίτλο «Ανησυχία για την κατάσταση στην αυλή των σχολείων στο Καπλάνειο» (στις 12 Φεβρουαρίου 2025), θέλω να κάνω μια παρέμβαση προς τους αρμόδιους τεχνικούς του Δήμου μας και τους Διευθυντές των Σχολείων (Δημοτικών –Γυμνασίων –Λυκείων).
Όσο εμείς καλύπτουμε το φυσικό έδαφος, με διαφορές κατασκευές (κτίρια, δρόμους, πλατείες, πάρκινγκ κ.λ.π.) δημιουργούμε μη υδατοαπορροφητικές επιφάνειες, λόγω των υλικών που χρησιμοποιούνται (τσιμέντο, άσφαλτο, πλάκες δαπέδου κλπ.) και οι απορροές όμβριων υδάτων από το δομημένο αστικό και περιαστικό περιβάλλον της πόλης μας όταν βρέξει αυξάνονται, δημιουργώντας προβλήματα πλημμύρας και ρύπανσης των επιφανειακών και υπογείων υδάτων.
Όπως έχουμε αναλύσει σε πολλά δημοσιεύματα, στα περισσότερα σχέδια διαχείρισης των αστικών απορροών, κρίνεται σκόπιμη η ανάπτυξη προληπτικών δράσεων, που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση ή στον περιορισμό του εμπλουτισμού με ρύπους των επιφανειακών και υπογείων υδάτων και της διευθέτησης των υδάτων, αστικών απορροών.
Η γνώμη μου είναι ότι οι μεγάλες αυλές των σχολείων, όπως για παράδειγμα του Καπλανείου (κάτω - πάνω αυλή), της Ακαδημίας και άλλων σχολείων (Δημοτικών – Γυμνασίων – Λυκείων), έπρεπε να διατηρήσουν επιφάνειες υδατοπερατές με διάφορα υλικά και όχι να διαμορφώνονται αυλές με τσιμέντο και άσφαλτο, καθώς κύριος σκοπός είναι η διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος και της ακάλυπτης δόμησης του εδάφους στις πόλεις».