H μακροζωία των Ελλήνων - Του π. Ηλία Μάκου

Πολύ ενδιαφέρον έχουν τα στατιστικά  για τη μακροζωία των κατοίκων της Ελλάδας που ποικίλει από τόπο σε τόπο. 

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat ( για το έτος 2023), που είδαν πρόσφατα τη δημοσιότητα, την πρώτη θέση στη μακροζωία πανελλαδικά  την κατέχει το Βόρειο Αιγαίο, τη δεύτερη θέση η Ήπειρος και την τρίτη το Νότιο Αιγαίο. 

Στο Βόρειο Αιγαίο το προσδόκιμο ζωής φτάνει τα 83,8 έτη, με τις γυναίκες της περιοχής να ζουν κατά μέσο όρο  86,2 χρόνια, ενώ οι άντρες 81,4.

Το συνολικό προσδόκιμο ζωής στην Ήπειρο φτάνει τα 83,7 έτη,με τις γυναίκες να ζουν κατά μέσο όρο 86,5 χρόνια και τους άντρες 81. 

Μάλιστα ως προς τις γυναίκες η Ήπειρος κατατάσσεται πρώτη πανελλαδικά στη μακροβιότητα. 

Στο Νότιο Αιγαίο το προσδόκιμο ζωής φτάνει στα 82,7 έτη. Οι γυναίκες φτάνουν ζουν 84,8 χρόνια, ενώ οι άντρες  80,6 έτη (η διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών ως προς τη μακροζωία είναι η μικρότερη στην Ελλάδα, 4,2 έτη). 

Το μικρότερο προσδόκιμο το εμφανίζει η Ανατολική Μακεδονία, μόλις 80,7 έτη, με τις γυναίκες να φτάνουν στα 83,5 και τους άνδρες στα 77,9. 

Πανελλαδικά το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα φτάνει στα 81,8 χρόνια, με τις  γυναίκες στα 84,4 έτη και τους άντρες στα 79,2. 

Κατόπιν τούτων αναρωτιέται κανείς με τι παράγοντες σχετίζεται η μακροζωία και πως διαμορφώνονται οι διακυμάνσεις της. Μάλλον πρόκειται, όπως λένε και οι ειδικοί (εμείς δεν είμαστε ειδικοί επί του θέματος ούτε τους παριστάνουμε), για ένα συνδυασμό δύο παραγόντων.

Από τη μια έχει να κάνει με τη γονιδιακή εξέλιξη και από την άλλη  με τον τρόπο που ζούμε, διατροφολογικά και ψυχολογικά.

Το γονιδιακό υλικό και τα χρωμοσώματα φαίνεται ότι συμβάλλουν στο συμβάλλουν στο μυστικό της μακροζωίας.

Αλλά και όσο πιο υγιεινά διατρεφόμαστε προφυλάσσουμε την υγεία μας, αυξάνουμε την ενέργειά μας και βελτιώνουμε την διάθεσή μας.

 Όμως ρόλο, βασικό ενδεχομένως, για την ποιότητα της ζωής μας, η οποία ποιότητα οδηγεί στη μακροβιότητα, διαδραματίζει και η ψυχολογία μας.

Ασφαλώς η ψυχολογία, πνευματικά προσεγγίζουμε το θέμα και όχι επιστημονικά, είναι η λειτουργία εκείνη που μας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε τη ζωή απίεστα.

Αυτό δεν σημαίνει εκδήλωση ανεύθυνης και αδιάφορης συμπεριφοράς, αλλά ήρεμης και άνευρης προσέγγισης καταστάσεων και κυρίως διαμόρφωση ψυχικής γαλήνης. 

Πρέπει να αποβάλλουμε τη νευρωτική ανάγκη  να πιστεύουμε ότι οφείλουμε να δείχνουμε τέλειοι, αλλά η ζωή μας, οι επιλογές μας και η φιλοσοφία μας να μας ωθούν σ' έναν βίο συγκρατημένο από υπερβολές και καταχρηστικά φαινόμενα , όσο και αν εξωτερικά γεγονότα μας προκαλούν δυσφορία. 

Αν συνειδητοποιήσουμε ότι η φύση μας είναι πεπτωκυία και η όποια αποτυχία είναι κοινή μοίρα των ανθρώπων, τότε θα εξηγούμε και θα ζούμε τα διάφορα φαινόμενα, όσο έντονα και αν είναι, χωρίς επιβάρυνση της ψυχοσωματικής μας υγείας, δίνοντας έτσι χώρο στη μακροζωία. 

Αν διαγνώσουμε έγκαιρα την ατομική και κοινωνική παθολογία μας, μη αρνούμενοι και μη αγνοώντας  ευαίσθητες πλευρές της ζωής, δημιουργούμε κίνητρα για την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή στο εσωτερικό μας και αποφεύγουμε δυσλειτουργικούς και, άρα, επιβαρυντικούς παράγοντες.