Μια ματιά στα παραμεθόρια χωριά των Φιλιατών, αλλά και της Κόνιτσας και του Πωγωνίου, αρκεί για να καταλάβουμε την τραγικότητα της κατάστασης.
Είναι ενδεικτικό ότι στην περιοχή της Ηπείρου, όπως ανέφεραν κτηνοτρόφοι, που βγήκαν την περασμένη εβδομάδα στους δρόμους, μέσα σε ένα χρόνο το ζωικό κεφάλαιο μειώθηκε κατά 18.000 με 20.000 αιγοπρόβατα, πράγμα που σημαίνει ότι 1.000 άτομα περίπου έπαυσαν να είναι κτηνοτρόφοι.
Ακούμε κατά καιρούς από επίσημα χείλη υποσχέσεις για ανάπτυξη της υπαίθρου, για επενδύσεις στην επαρχία, αλλά στην πράξη συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Αλλά τι ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει όταν τα χωριά έχουν απομείνει ελάχιστοι κάτοικοι και αυτοί κατά κύριο λόγο υπερήλικες. Και σε ορισμένα χωριά οι κάτοικοι είναι "μηδέν". Δεν υπάρχουν, δηλαδή, κάτοικοι.
Ας περάσουν οι κρατικοί παράγοντες μια "βόλτα" από τα ερειπωμένα χωριά, για να καταλάβουν, ακούγοντας τις κραυγές αγωνίας των παππούδων, ότι χρειάζεται να ληφθούν ριζοσπαστικά μέτρα, μήπως και διασωθεί κάτι, αν και ελπίδες είναι περιορισμένες.
ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ