Ήταν ένας βαθύτατα καλλιεργημένος άνθρωπος ο αλησμόνητος Αλέκος, με ανεπτυγμένη πνευματικότητα και οραματική και ελπιδοφόρα και ευαίσθητη εσωτερικότητα.
Δεν θα γράψουμε πολλά. Διότι τα πολλά αισθήματα και συναισθήματα, που έχουμε για εκείνον τα κρατάμε μέσα μας και είναι ανεξάντλητα και είναι υψηλά και είναι προσωπικά.
Όμως τούτο. Ο μακαριστός Αλέκος, ανέδινε ένα άρωμα ψυχής, που μας μεθούσε. Ανασάλευε δημιουργικά και θετικά την καρδιά μας.
Και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά, αφού συναντιόμασταν και οι δύο στο ίδιο σταυροδρόμι. Αυτό της Ανθρωπιάς. Και ο Αλέκος μας έδινε ώθηση, με τις λεπταίσθητες χορδές του, προς το μεγάλο δρόμο της προσμονής.
Έβλεπε τους άλλους μέσα από τα μάτια της καλοσύνης και απομάκρυνε τις τυχόν σκιές. Και ανέμιζε τα ροδοπέταλα της ανάλαφρης καρδιάς του.
Ηλίας Μάκος
