Θα λείψει η άπλετη, η καθαρή και η χωρίς όρια αγάπη του, αλλά και η φωτισμένη παρουσία του από τους Έλληνες, που ήταν κομμάτι της καρδιάς τους, από τους Αλβανούς, που τους αγκάλιασε όλους ανεξαιρέτως, χωρίς διακρίσεις και προϋποθέσεις, από τους Αφρικανούς, όπου έδρασε με ζήλο ιεραποστολικό, από τους Ορθόδοξους, που ήταν η έμπνευσή τους, αλλά και από τους ετερόδοξους, που τον έβλεπαν ως ευρυμαθή και ειρηνικό ποιμένα και σέβονταν τις απόψεις του και είχε ειδική βαρύτητα η γνώμη τους.
Η σημαντική και πρωτοποριακή αυτή φυσιογνωμία της εποχής μας απέδειξε τη
γνήσια χριστιανική ζωή με λόγια, έργα και συμπεριφορές.
Αγωνιστής ή καλύτερα μαχητής, αλύγιστος και ακλόνητος, αλλά με ήπια χαρακτηριστικά, ανέστησε από την τέφρα της μια καταδιωκόμενη και ρημαγμένη κατά τα χρόνια του αθεϊσμού στην Αλβανία Ορθόδοξη Εκκλησία.
Της έδωσε την πνοή του. Της έδωσε τις ανάσες του. Της έδωσε την ψυχή του. Της έδωσε τη ζωή του. Χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα. Με μόνο κίνητρο, με μόνη δύναμή του, της ψυχής του το θείο χρέος.
Υπήρξε μια φωτεινή μορφή της Εκκλησίας και της Θεολογίας, που ένωνε και δεν δίχαζε με το πολυσήμαντο και πολύπλευρο ποιμαντικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο του.
Πνευματική υπόσταση και ύπαρξη μεγάλων διαστάσεων, μέσα στην ταπεινότητα και την απλότητά του, αυτό ήταν το μεγαλείο του, χωρίς κανένα ίχνος θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, άφησε το ισχυρό αποτύπωμά του, υπερασπιζόμενος την κοινωνική δικαιοσύνη, την αγάπη και την ειρήνη, σημαδεύοντας με θεϊκά σημάδια την Ορθοδοξία, αλλά και ολόκληρο τον θρησκευτικό χώρο.
Κατέθετε διαρκώς την πολύτιμη πνευματική του εμπειρία, στη σύγχρονη κοινωνία, που παλεύει με άλλου είδους "καταθέσεις", και αποτελεί έναυσμα και αφετηρία και ευκαιρία για αλλαγή νοοτροπίας, φώτιση, συνετή σκέψη και προσεκτική μελέτη των πραγμάτων.
Όσο ζούσε όρισε το
σημείο ταφής του, σε ειδική κρύπτη κάτω από το Ιερό Βήμα του καθεδρικού ναού
«Ανάσταση», την οποία είχε ετοιμάσει.
Άρα ήταν σταθερή η
απόφαση να... μείνει στην Αλβανία και μετά το θάνατό του. Δεν ήταν στιγμιαία
επιλογή, αλλά συνειδησιακή.
Και δεν θα μπορούσε να
συμβεί διαφορετικά, αφού για 34 περίπου χρόνια η καρδιά του ήταν αφιερωμένη και
αφοσιωμένη σ' αυτό τον τόπο και τους κατοίκους του, τους οποίους ούτε για μια
στιγμή σκέφτηκε να τους εγκαταλείψει, ακόμη και όταν τα πράγματα έπαιρναν
επικίνδυνη τροχιά. Αντίθετα έκανε ό,τι μπορούσε για να τους ευεργετήσει
ποικιλοτρόπως, καθώς τους ένιωθε ως αδελφούς και όχι ως ξένους.
Παρ΄ ότι καταγόταν από
την Ελλάδα και ποτέ δεν απαρνήθηκε το αίσθημα και την αίσθηση του Έλληνα, η
Αλβανία υπήρξε η πνευματική του γη, άρα και η πνευματική του πατρίδα και το να
ταφεί εκεί, αφήνει διαχρονικά το μήνυμα της ενότητας όχι μόνο των Ορθοδόξων,
αλλά και όλων των λαών.
Συχνά χρησιμοποιούσε μια
εικόνα: Ένα δάσος δεν είναι όμορφο μόνο όταν υπάρχει ένα είδος δέντρου,
αλλά όταν υπάρχουν πολλά. Και έλεγε: "Όλα τα δέντρα είναι ελεύθερα να
αναπτυχθούν κάτω από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης. Αντί να έχουμε αυτή την ποικιλία
ως παράγοντα συγχύσεως, αναδείξαμε τον καθολικό χαρακτήρα της Εκκλησίας".
Από τα Τίρανα ο Αναστάσιος θα εξακολουθεί να στέλνει το σάλπισμα της αδελφοσύνης και ο τάφος του θα είναι πηγή, αλλά και απόδειξη αγάπης χωρίς σύνορα.
Πηγή: Εφημερίδα "Political", 29-1-2025