Αυτό το μνημείο είναι το μοναδικό στην Ελλάδα και αποτελεί τιμή προς την Ελληνίδα αγρότισσα, που με το μόχθο και τον ιδρώτα της υπήρξε, κάτω από τραγικές συνθήκες, στυλοβάτης της ελληνικής οικογένειας.
Στο παρελθόν οι εκδηλώσεις είχαν πανελλήνιο χαρακτήρα και μεγάλη συμμετοχή, καθώς είχαν τεθεί υπό την αιγίδα των κορυφαίων αγροτικών οργανώσεων της χώρα ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ και λάμβανε μέρος και η γυναικεία αγροτική οργάνωση της Ευρωπαϊκής Ἐνωσης (COPA).
Το μνημείο, ένα έργο πραγματικά εξαιρετικό από τον γλύπτη Καγιώργη, που εμπνεύστηκε ο Λάμπρος Κασελούρης, κατασκευάστηκε το 1986 με ιδιωτικές δαπάνες (του Παναγιώτη Νικολάου και της Φανής Λαγογιάννη), απεικονίζει την ανώνυμη γυναίκα της υπαίθρου της υπαίθρου να οργώνει το χωράφι με το αλέτρι, που σέρνουν δύο βόδια, ενώ σ' αυτά απευθύνει την προτροπή: "Άντε Μαρτίνη, άντε Μαγιούλη" (είναι τα ονόματά τους).
Δίπλα στο μνημείο, στις όχθες του ποταμού Καλαμά, δημιουργήθηκε το 1994 το πάρκο της Αγρότισσας, σε μια έκταση 25 στρεμμάτων, όπου η φυσική ομορφιά συναρπάζει και καθηλώνει τον επισκέπτη, με πρωτοβουλία του τότε Συμβουλίου Περιοχής και με πρωτοστάτη τον τότε δραστήριο και αποτελεσματικό και με όραμα πρόεδρο της κοινότητας Καλοχωρίου Τάσο Βασιλείου.
Στο χώρο αυτό πραγματοποιούνταν θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, βραδιές δημοτικής μουσικής, αθλητικές δραστηριότητες, ημερίδες κ.λπ., ενώ ειδικά τα καλοκαίρια προσέρχονταν αρκετός κόσμος προς αναψυχή μέσα στη φύση.
Από το 2014 και μετά, όταν μια δυνατή πλημμύρα κατέστρεψε σχεδόν ολικά το πάρκο, ήταν εγκαταλελειμμένο. Ωστόσο ο δήμος Ζίτσας έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια αναστήλωσής του.
Είναι ανάγκη και χρέος και η αναβάθμιση της εορτής της Ελληνίδας αγρότισσας, της οποίας η προσφορά στην κοινωνία είναι ανυπολόγιστη, καθοριστική και σπουδαία, αν και δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως. Αλλά και η αποκατάσταση του Πάρκου της Αγρότισσας θα δώσει ξανά στην περιοχή έναν υπαίθριο χώρο πολλαπλών χρήσεων.
ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ