Του π. Ηλία Μάκου
Πηγή: ekklisiaonline.gr
Από τη μια άκρη έως την άλλη της Αλβανίας οι πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας της χώρας, εκκλησιάστηκαν, την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως, στους ναούς.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ιερούργησε στον καθεδρικό ναό Τιράνων, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.
Μιλώντας προς το τέλος της θείας λειτουργίας, μετά την τελετή της Σταυροπροσκυνήσεως, τόνισε ότι στην "Ορθόδοξη παράδοσή μας ο Σταυρός είναι ταυτόχρονα το σύμβολο της Σταυρώσεως, αλλά και της Αναστάσεως. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, στην παράδοσή μας δεν υπάρχει η συνήθεια να παρουσιάζεται ο Χριστός συνεχώς σταυρωμένος, σαν να μην αποκαθηλώθηκε ποτέ. Και μέσα σ' αυτό το σύμβολο, που μας συνοδεύει αδιάκοπα στην καθημερινή μας ζωή, υπάρχει ακριβώς αυτός ο συμβολισμός. Από τον πόνο και την υπομονή του Σταυρού πορευόμαστε αδιάκοπα, με τη δύναμη του Χριστού, στην αγαλλίασης της Ανάστασης. Είναι μια σημαντική σύζευξη της πραγματικότητας της χριστιανικής ζωής. Δεν ζούμε σ' ένα ψεύτικο φανταστικό κόσμο, ζούμε μέσα στον κόσμο του πόνου και τις συνθήκες της υπομονής, αλλά πάντοτε με τη χάρι του Σταυρού, πορευόμαστε πάντα προς την αγαλλίαση της Αναστάσεως. Και αυτή η Ανάσταση είναι ήδη το βασικό χαρακτηριστικό της ζωής μας".
Τη θεία λειτουργία στον καθεδρικό ναό Ανάστασης, παρακολούθησε και το Μουσικό Σχολείο Κατερίνης με επικεφαλής το διευθυντή του Λάζαρο Τζορμπατζίδη, καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής. Μάλιστα μαθητές του έψαλαν και δύο ύμνους, τον χερουβικό και το "Επί σοι χαίρει...".
Ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης ιερούργησε στο ναό "Ανάσταση" της Κορυτσάς.
Δεν είναι τυχαία η προβολή του τιμίου Σταυρού στους Ορθόδοξους ναούς την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών. Αντίθετα, είναι συμβολική και πολύ σημαντική. Βρισκόμαστε στο μέσο της Μ. Τεσσαρακοστής. Έχουμε ανάγκη από ηθική ενίσχυση. Ολοένα πλησιάζουμε προς τα Πάθη του Κυρίου και πρέπει να παρασκευαζόμαστε ψυχικά. Έτσι, η φωνή του Κυρίου "όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν", αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα.
Αν είμαστε μεταξύ εκείνων, που έχουν κάνει πλέον την εκλογή τους και βρίσκονται στην παράταξη του Κυρίου, πρέπει και συνεπείς να είμαστε και το σταυρό του πόνου, της θλίψης, των παθημάτων, των περιπετειών, αλλά και της δόξας να σηκώσουμε.
