200 χρόνια θαύματα, προστασία, βοήθεια!

Του π. Ηλία Μάκου


Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τήνου προσελκύει πολλούς πιστούς, όλες τις εποχές του έτους, όπου προσερχόμενοι ανοίγουν την καρδιά τους και ψελλίζουν μπροστά της με πίστη και ταπείνωση το αίτημά τους, την ικεσία τους για λύτρωση. 

Στις 30 Ιανουαρίου 2021, μαζί με τη μεγάλη εορτή των Τριών Ιεραρχών, εορτάζεται και η εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Τήνου την ημέρα αυτή, το 1823, πριν 200 ολόκληρα χρόνια.

Μιας εικόνας, που έχει θεραπεύσει, βοηθήσει και προστατεύσει αναρίθμητους ανθρώπους. Η Παναγία είναι ως Μητέρα δίπλα στον κάθε πονεμένο άνθρωπο, ακούει το στεναγμό της καρδιάς του και σπεύδει με το βάλσαμο της μητρικής αγάπης της να ανακουφίσει και να πραΰνει τον πόνο και τη θλίψη. Αυτή είναι η ακαταίσχυντη προστασία των πιστών, η προς τον Θεό ακούραστη μεσίτρια, η ελπίδα των απελπισμένων. 

Η ίδια η Παναγία αποκάλυψε, εμφανιζόμενη σε όνειρο μοναχής, την επιθυμία της να βρεθεί η παμπάλαια εικόνα της. Είχε προηγηθεί, το 1821, χρονιά ξεσηκωμού του Ελληνικού Έθνους, αποτυχημένη προσπάθεια, μετά από όνειρο, που είδε ένας μεγάλης ηλικίας απλός άνθρωπος, κηπουρός στο επάγγελμα, ο Μιχάλης Πολυζώης.

Ύστερα από ένα χρόνο, το καλοκαίρι του 1822, επί τρεις συνεχόμενες Κυριακές, η μοναχή Πελαγία της Μονής Κεχροβουνίου έβλεπε σε όνειρο την Παναγία να την καλεί προς ανακάλυψη της εικόνας της. Αρχικά οι ανασκαφές, που έγιναν σε κτήμα ιδιώτη, δεν έφεραν στο φως την εικόνα της Θεοτόκου, αλλά το ναό του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Ιανουαρίου του 1823, και ενώ έψαχναν εθελοντές εργάτες από τα χωριά την εικόνα της Παναγίας, τελικά βρέθηκε, αφού αυτό ήταν το θέλημα της Μητέρας του Θεού. Με αξίνα έσκαβε ο Εμμανουήλ Μάτσας από το χωριό Φαλατάδος. 

Κάποια στιγμή αισθάνθηκε ότι η αξίνα ακουμπάει πάνω σ’ ένα ξύλο.Ξεσκεπάζοντας από το χώμα το σημείο, διαπίστωσε ότι πρόκειται για το πρώτο μισό της εικόνας, τον Άγγελο με τον κρίνο.Με ζήλο και με μια σιγουριά εξακολούθησε την αναζήτηση, έως του σε λίγα λεπτά ήρθε στο φως και το άλλο μισό, που απεικόνιζε την Παναγία να κάθεται πάνω σ’ ένα θρόνο. Και τα δύο τεμάχια αποτελούσαν την εικόνα του Ευαγγελισμού.

Το νέο διαδόθηκε γρήγορα και πιστοί από ολόκληρο το νησί έφθαναν στο χώρο ανεύρεσης της εικόνας μέχρι αργά το βράδυ, κρατώντας λαδοφάναρα, προκειμένου να βλέπουν μέσα στη νυχτιά.

Από τότε κιόλας καθιερώθηκε κατά τον εορτασμό της εύρεσης της εικόνας του Ευαγγελισμού μια λαμπαδηφορία, που τοπικά ονομάζεται «Φαναράκια».

Η Παναγία, που βρέθηκε μέσα στις γενιές των ανθρώπων η μόνη άξια να γίνει Μητέρα του υιού του Θεού, είναι και Μητέρα μας. Μητέρα γεμάτη αγάπη και στοργή. 

Εδώ στη γη, λέει η ιστορία, βρέθηκαν άνθρωποι της εξουσίας σκληροί και άδικοι, που εξευμενίστηκαν από τις παρακλήσεις των μητέρων τους και χάρισαν τη ζωή τους σε καταδικασμένους. 

Ας σκεφτούμε πόσο πιο πρόθυμα ακούει τις δεήσεις της για μας τους ανθρώπους ο Χριστός. 

Η Παναγία μας θέλει ανθρώπους της αρετής και της αγιότητας, της ηθικής μεταμόρφωσης, του πνευματικού ανακαινισμού. Ας γίνουμε, λοιπόν...

Ας την παρακαλέσουμε  από την νάφθονη εκείν ηλιοβολία του θείου φωτός, που χαίρεται, στα δεξιά του μονογενούς Υιού της, να στείλει εδώ κάτω και σε μας τους ταλαίπωρους μια ακτίνα, η οποία να είναι και φως στο σκοτισμένο μας μυαλό και φλόγα στην ψυχραμένη θέλησή μας.