✒ Κάποτε και στη δική μας περιοχή, την Ήπειρο, που και ορεινή είναι και δύσβατη, δεν υπήρχε σπιθαμή γης η οποία να μένει αναξιοποίητη. Καλλιεργούνταν τα πάντα. Από τους κάμπους μέχρι τις πλαγιές των βουνών, ακόμα και εκείνες που ήταν σε μεγάλο υψόμετρο.
Υπήρχε αυτάρκεια…
✒ Έρχονταν στη δεκαετία του ‘70 και αρχές του ‘80 τα λεωφορεία από τα χωριά κατάφορτα με αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, από αυγά και φράουλες, μέχρι καλαμπόκι και κοτόπουλα, που διοχετεύονταν σε λαϊκές αγορές και καταστήματα τροφίμων. Οι πολίτες παρήγαγαν όλα τα αναγκαία. Υπήρχε αυτό που λέμε αυτάρκεια.
Όλα άλλαξαν…
✒ Και μετά… όλα άλλαξαν. Η αστυφιλία άδειασε την ύπαιθρο, ο κόσμος στράφηκε σε άλλους τομείς απασχόλησης εγκαταλείποντας τον αγροτικό, τα άλλοτε καλλιεργούμενα χωράφια μετατράπηκαν σε λόγγους (δάση) και η επάρκεια αγαθών μας… κούνησε το μαντήλι! Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να εισάγουμε σχεδόν τα πάντα.
Σώζει τους αγρούς!
✒ Κι εκεί που οι παλιοί αγροτικοί αγροί - νυν δάση ήταν να περάσουν στο δημόσιο, έρχεται το υπουργείο περιβάλλοντος και με ειδική ρύθμιση ουσιαστικά τους διασώζει. Η πρότερη χρήση τους θα αποδεικνύεται με αεροφωτογραφίες του 1945 και του 1960 και έτσι οι συγκεκριμένες εκτάσεις θα αναγνωρίζονται ως ιδιωτικές!
Θα διατηρούν…
✒ Με άλλα λόγια, οι κάτοχοι των δασωμένων αγρών θα μπορούν να διατηρούν την κυριότητά τους κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, καθώς θα τους επιτρέπει να τους αξιοποιήσουν όπως επιθυμούν, δηλαδή για γεωργική ή δενδροκομική εκμετάλλευση.
Πρέπει να θέλουν!
✒ Βέβαια, για να γίνει αυτό υπάρχει μία απαραίτητη προϋπόθεση. Θα πρέπει να υπάρχουν πολίτες διατεθειμένοι να ασχοληθούν με τη γεωργία, κάτι για το οποίο πολύ αμφιβάλουμε. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες των εν λόγω αγρών δεν έχουν καμία σχέση με τους παππούδες τους, με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις…
Δε γνωρίζουν καν…
✒ Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν πού βρίσκονται τα πατρικά κτήματα ή, αν το γνωρίζουν, δεν ξέρουν τα όριά τους, μέχρι πού φτάνουν αυτά. Με άλλα λόγια, η θετική ρύθμιση του ΥΠΕΝ για τους δασωμένους αγρούς δύσκολα θα οδηγήσει στο επόμενο βήμα, την αξιοποίηση των εκτάσεων που απελευθερώνονται.
Έτσι θα μείνουν!
✒ Η νοοτροπία μας έχει μεταβληθεί άρδην τις τελευταίες δεκαετίες. Οι νέοι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να εργάζονται για λίγους μήνες σε προγράμματα Κοινωφελούς ή να σερβίρουν σε καφετέριες παρά να καλλιεργούν καλαμπόκι, σιτάρι ή φασόλια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Άρα, όσες εκτάσεις κι αν υπάρχουν διαθέσιμες, αν δεν αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αναξιοποίητες θα μείνουν!