Μέσω της σεμνής και αξιόλογης Θεσπρωτής σκηνοθέτιδας Κλεοπάτρας Σβανά, γίναμε κοινωνοί μιας ποιητικής συλλογής με πολλά αρώματα από τη ζωή της επαρχίας.
Και συγκεκριμένα της ορεινής Πελοποννήσου, όπου η ζήση έχει πολλές ομοιότητες και γραφικότητες με την ορεινή Ήπειρο, όπου η πέτρα είναι το κυρίαρχο στοιχείο.
Και μέσα από τις κακοπετριές ξεπηδούν άνθρωποι λουλουδιασμένοι, με αισθήματα και συναισθήματα.
Πρόκειται για τα "Πετρολούλουδα" του σεναριογράφου Θάνου Τσάμπρα, που εμπνεύστηκε από το μόχθο των απλών ανθρώπων, που είναι οι ήρωες της καθημερινότητας, καθώς χύνουν τον ιδρώτα της καρδιάς τους, για να διασφαλίσουν την προσωπική και την οικογενειακή τους αξιοπρέπεια.
Και το θαυμασμό τους προς αυτούς, την αναγνώρισή
Όταν τα ψυχικά βιώματα γίνονται ποίηση, δεν μπορεί αυτή, παρά να είναι αυθεντική.
***
Τα "Πετρολούλουδα" κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Παρουσία".
Την ευθύνη και το σχεδιασμό της έκδοσης είχε ο Βασίλης Θ. Χατζηϊακώβου και την
επιμέλεια ο Γιώργος Τσίπης.
και τόσο εμπνευσμένα από τη ζωή, τους κόπους και τον ηρωισμό των
ανθρώπων που ζουν στα ορεινά της Πελοποννήσου.
(Από τη συλλογή)
Αλέτρι
Η χήρα Αρκαδία
με το γέρικο μουλάρι
της, τον Μπάλιο,
γυρνάνε στο
χωριό τα δειλινά,
σαν κουρασμένα
ξωτικά.
Κι αν δεν
υπάρχει χαλινάρι,
είναι δεμένοι
και οι δυό
στον ίδιο τον
ιστό.
Ο Μπάλιος
έριξε
τον άντρα της
Αρκάδως στην κακοπετριά
και τον
μοναχογιό της
στο τρένο για
την ξενιτιά.
Είπανε πως η Αρκαδία
προσπάθησε τον
Μπάλιο να σκοτώσει.
Κανένας όμως,
δεν την είδε με τουφέκι.
Τη βλέπουν
μόνο να κρατάει
το αλέτρι
που το μουλάρι
της τραβάει.