"Με κηλιδωμένη, λερωμένη και βρωμισμένη την ψυχή μας εορτές δεν καταλαβαίνουμε. Για να ζήσει κανείς το νόημα των εορτών και να τον αγγίξουν δεν χρειάζεται να έχει υπεραναπτυγμένο μυαλό, αλλά να μην έχει υποαναπτυγμένη καρδιά".
Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων ο θεολόγος π. Ηλίας Μάκος, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ και στη δημοσιογράφο Βάσω Γκόρου.
Ακόμη ανέφερε: "Οι εορτές είναι μια καλή ευκαιρία να κατανοήσουμε, και δυστυχώς πολλές φορές δεν το κάνουμε αυτό, ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο σώμα, μόνο στομάχι, μόνο ένστικτα, μόνο τσέπη. Έχουμε ανάγκη το οξυγόνο του Θεού. Δεν είμαστε πολιτισμένοι, όταν η ζωή μας αποπνέει δυσοσμία. Δεν είμαστε πνευματικές προσωπικότητες, όταν ζούμε με φθηνή τη σκέψη και φθηνά τα βιώματα. Δεν είμαστε αληθινοί άνθρωποι, όταν κάνουμε τη ζωή μας ζούγκλα θηρίων, που αλληλοσπαράσσονται".
Και πρόσθεσε: "Κατηγορώ, ναι κατηγορώ, τον εαυτό μου, που αδρανώ και δεν πονώ για το κατάντημα το δικό μου και των συνανθρώπων μου. Που μένω στη βόλεψή μου και δεν αγωνίζομαι μέρα-νύχτα να συμβάλλω στην αποτροπή της παραμόρφωσης, στην αποτροπή της σημερινής θλιβερής πραγματικότητας".
Σε ερώτηση για το βραβευμένο διήγημά του "Ματωμένη Επανάσταση", τόνισε ότι αναφέρεται στο ξεσήκωμα του Διονύσιου του Φιλόσοφου από τη Μονή Διχουνίου προς τα Γιάννινα, μαζί με 1000 αγρότες των γύρω χωριών, προκειμένου να συντρίψει την Οθωμανική τυραννία.
Και συμπλήρωσε: "Δεν τον ένοιαζε αν ηττηθεί. Η σκέψη του ότι κάποτε πρέπει να φυτρώσει το δένδρο της λευτεριάς, δεν τον άφηνε ήσυχο. Ήθελε και αυτός να ποτίσει και να καρποφορήσει το δένδρο της λευτεριάς στη δούλη πατρίδα του. Και όταν λευτερώθηκε εσωτερικά, όταν νίκησε τον εαυτό του, βάλθηκε να νικήσει και τη ζωή, παλεύοντας, έστω και αν χρειαστεί να πέσει. Ποθεί να δοθεί και να σώσει, έστω και αν ο ίδιος δεν σωθεί".