Σε σχολείο στη Θεσπρωτία συνηθιζόταν την Τσικνοπέμπτη να γίνεται πάρτυ με μασκαρέματα. Ο διευθυντής σκέφτηκε να προτείνει κάτι άλλο: Να ψήσουν τα παιδιά στην αυλή του σχολείου, αυτός και οι καθηγητές τους να τους κάνουν δώρο τα τρόφιμα, με την προϋπόθεση να μη ντυθεί κανένα παιδί καρναβάλι και να μην υπάρχουν οινοπνευματώδη ποτά. Συζυτήθηκε η πρόταση με τα παιδιά. Δεν ήξεραν τι είναι το Τριώδιο. Νόμιζαν ότι σημαίνει, πως αρχίζει το καρναβάλι. Τους εξηγήθηκε ότι η Τσικνοπέμπτη ήταν από παλιά μια ανεπίσημη οικογενειακή γιορτή, κατά την οποία οι οικογένειες έκαναν ένα τραπέζι, συνήθως με ψητά (γι' αυτό ονομάζεται και Τσικνοπέμπτη), για να βρεθούν μεταξύ τους και να χαρούν, αφού επρόκειτο να ξεκινήσει η πένθιμη περίοδος της νηστείας της Μ. Σαρακοστής. Δεν υπήρχαν μασκαρέματα, που έχουν να κάνουν με τα αρχαία έθιμα της λατρείαςε του μυθολογικού θεού Διόνυσου. Τα παιδιά πείστηκαν. Και η ημέρα τους έμεινε αξέχαστη, αφού από το πρωί στο χώρο του σχολείου έψησαν, έφαγαν, χόρεψαν, χάρηκαν. Ένιωσαν το πραγματικό νόημα της Τσικνοπέμπτης.