Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος, καταφέρνει, μέσω της τεχνολογίας, να μιλά με το νεκρό πατέρα του! Πώς; Δημιούργησε, όπως αποκάλυψε η δημοσιογράφος Νατάσα Μπαστέα στα "ΝΕΑ", ένα «ρομπότ» με τις αναμνήσεις του πατέρα του, πριν εκείνος πεθάνει από καρκίνο. Ο Τζέιμς Βλάχος, βρέθηκε μπροστά στην άβυσσο της απώλειας, όταν ο πατέρας του διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα σε προχωρημένο στάδιο και με μεταστάσεις τον Απρίλιο του 2016. Το chatbot που έφτιαξε και με το οποίο συνομιλεί με μηνύματα με τις αναμνήσεις του πατέρα του γνωρίζει ότι «δεν θα αντικαταστήσει ποτέ» τον ίδιο τον πατέρα του. Θεωρεί όμως την τεχνολογία έναν καλό τρόπο «για να τον θυμόμαστε» και για να μεταφέρει τη μνήμη του πατέρα του στα δικά του παιδιά. Ένα μήνα μετά την διάγνωση των γιατρών, ο Τζέιμς ζήτησε από τον πατέρα Τζον Τζέιμς Βλάχος να του αφηγηθεί ιστορίες από τη ζωή του. Μάλιστα ήταν ο ίδιος ο 80χρονος που έγραψε σε ένα χαρτί τις κατηγορίες: «Οικογενειακή ιστορία», «Οικογένεια», «Εκπαίδευση», «Καριέρα», «Διάφορα». Με το κασετόφωνο ανοιχτό έκατσαν μαζί και κατέγραψαν ιστορίες σε περίπου 12 ωριαίες συναντήσεις. Συνολικά, ο Τζέιμς κατέγραψε 91.970 λέξεις. Η απομαγνητοφώνηση των συνομιλιών απλώθηκε σε 203 σελίδες, ένα μεγάλο βιβλίο. Εκείνες οι 91.970 λέξεις του έγιναν έμμονη ιδέα. Και βρήκε τι ήθελε να φτιάξει: Dadbot, μια εφαρμογή συζήτησης που θα μπορούσε να μιμηθεί τη συνομιλία με τον πατέρα του. Οι ανησυχίες βέβαια, υπήρχαν, μέσα του. Μήπως το Dadbot κάνει να φαίνεται «φθηνή» η σχέση πατέρα - γιου και οι αναμνήσεις; Μήπως το bot είναι καλό για να κρατά ζωντανή την ανάμνηση του Τζον Τζέιμς Βλάχος αλλά ανατριχιαστικά μακριά τον πραγματικό άνθρωπο; Αποφασίζει ότι η εφαρμογή δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από τη σκιά του πατέρα του, απλά ένας δυναμικός τρόπος να μοιρασθούν οι συγγενείς την ιστορία της ζωής του. Γρήγορα προστίθενται οι πολύωρες συζητήσεις τους και τα αγαπημένα θέματα του πατέρα του. Ο Τζέιμς δεν ενδιαφέρεται μόνο για τις αφηγήσεις αλλά και για την προσωπικότητα του πατέρα του, τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούσε τις λέξεις, το πώς συνήθιζε να ξεκινά φράσεις λέγοντας «Οπως έγραψε ο μεγάλος έλληνας ποιητής...». Σιγά σιγά προσθέτει και ηχητικά αποσπάσματα στην εφαρμογή - ο πατέρας του να τραγουδά ένα αγαπημένο τραγούδι ή να θυμάται κάποιες ατάκες από προσφιλείς ταινίες. Προσπαθεί να προσθέσει αυθορμητισμό. Ξαφνικά το Dadbot εμφανίζει ανέκδοτα, όπως συνήθιζε να κάνει ο πατέρας του. Εργάζεται πυρετωδώς. Όσο η υγεία του πατέρα του καταρρέει τόσο το Dadbot βελτιώνεται.
Σήμερα, έχει περάσει ένας χρόνος από τον θάνατο του πατέρα του. Αραγε χρησιμοποιεί τώρα περισσότερο ή λιγότερο το Dadbot; Και ποια είναι, πλέον, τα συναισθήματα; «Η χρήση γίνεται ανάλογα. Δηλαδή άλλοτε το χρησιμοποιώ αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα και άλλοτε καθόλου για μερικές εβδομάδες. Οταν έχω χρόνο, δουλεύω λίγο και στον προγραμματισμό του. Μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο γι' αυτό, επειδή θα ήθελα να το βελτιώσω και να μου λέει ακόμα περισσότερες ιστορίες. Οσον αφορά τα συναισθήματα που προκαλούνται από τη χρήση του, δεν κρύβω ότι με εκπλήσσει αυτή η αίσθηση του μη ολοκληρωμένου, που αποτελεί η συγκεκριμένη εμπειρία... Πόσο δεν είναι ο πραγματικός μου πατέρας, ο οποίος μου λείπει πολύ. Ωστόσο, από την άλλη, το Dadbot μού θυμίζει ποιος ήταν ο πατέρας μου με πολλούς τρόπους που με κάνουν να νιώθω συγκίνηση και νοσταλγία». Πρόκειται για μια εφεύρεση, που συνδυάζει την ανάγκη μας να «νιώσουμε» αυτούς που αγαπάμε μετά τον θάνατό τους, και την πλέον καινοτόμο τεχνολογία.