Αύξηση παρατηρείται των εξαγωγών του πρωτογενούς τομέα στη Θεσπρωτία κατά 25% την τελευταία πενταετία της κρίσης! Και από αυτή την αύξηση το 75% αφορά στον αγροδιατροφικό τομέα. Είναι σημαντικό αυτή η εξέλιξη, γιατί φανερώνει ότι η γη, μπορεί να μας ζήσει. Τα προϊόντα, που εξάγονται, είναι εσπεριδοειδή (μανταρίνια κυρίως), ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας (πέστροφες και τσιπούρες κυρίως) και γαλακτομικά (τυριά κυρίως). Είναι προφανώς παράγοντας ανάπτυξης και ευημερίας οι εξαγωγές, γιατί απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής παραγωγής, ανεξάρτητα από τη χύμα ή την τυποποιημένη μορφή. Το μεγαλύτερο μέρος των Θεσπρωτικών προϊόντων εξάγεται στην Ευρώπη. Συγκεκριμένοι οι Ιταλοί εισάγουν ψάρια από τη Θεσπρωτία και οι Βαλκανικές χώρες μανταρίνια, ενώ τοπικά προϊόντα προωθούνται και στη Γερμανία. Υπάρχει μια σημαντική ανάγκη: Η στήριξη από το κράτος της παραγωγής του πρωτογενούς τομέα. Να μπορέσει ο κόσμος να παράγει. Έτσι θα γίνει αυτό που κατά καιρούς όλοι λένε, ότι ο πρωτογενής τομέας είναι μια μηχανή παραγωγής που μπορεί να βοηθήσει τη χώρα μας να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει φτάσει». Η νεολαία στη Θεσπρωτία, όσοι δε φεύγουν, έχει αρχίσει, αν όχι και σε μεγάλο ποσοστό, και γυρίζει στον αγροτικό τομέα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και περισσότερη παραγωγή και περισσότερη εξαγωγή, ενώ σταδιακά αναπτύσσεται εκπαίδευση των αγροτών γύρω από τα εξαγώγιμα προϊόντα. Γίνονται εξαγωγές από τη Θεσπρωτία, αλλά ο κάθε επιχειρηματίας προσπαθεί από μόνος του να επιτύχει το καλύτερο. Αυτό, όμως, δεν είναι το μέλλον. Το μέλλον υπάρχει όταν υπάρχει στρατηγική. Και στρατηγική από το υπουργείο δεν υπάρχει. Και όσες προσπάθειες και να θέλει να κάνει η Περιφέρεια Ηπείρου, σκοντάφτουν στη συνέχεια σε κανονισμούς και νόμους του κεντρικού κράτους και παραμένουν μόνο σχέδια.