Ο δρόμος από τη Γλυκή προς το ιστορικό Σούλι, 20 περίπου χιλιόμετρα, είναι προβληματικός και επικίνδυνος. Μόνο τούτο αρκεί, για να αντιληφθεί κανείς την κατάστασή του: Ο ασφαλτοτάπητας είναι 40 ετών, έχει υποστεί φθορές, λακκούβες, βουλιάγματα κ.λπ. και επιπλέον παρουσιάζει ολισθηρότητα. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται, δικαιολογημένα, και ζητούν να γίνουν έργα βελτίωσής του. Μάλιστα η οδική πρόσβαση έχει άμεση σχέση και με την τουριστική επισκεψιμότητα στον ιστορικό χώρο, που, δυστυχώς, δεν είναι μεγάλη. Αλλά και για τη μετακίνηση των κατοίκων, κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες. Σχετική επιστολή έστειλαν προς τους βουλευτές Θεσπρωτίας Μάριο Κάτση και Βασίλη Γιόγιακα, τον Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρο Καχριμάνη, καθώς και τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας Θωμά Πιτούλη οι πέντε πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων του Σουλίου (Συμεών Διαμάντης-Αυλοτόπου, Σπυρίδων Γιωτάκης-Κουκουλιών, Ευθύμιος Τόκας-Σαμονίας, Ευάγγελος Τσίπης-Τσαγγαρίου και Ιωάννης Μπίνας-Φροσύνης). Μέχρι να γίνει από εθνικούς πόρους, και αν γίνει, η σύνδεση του Σουλίου με την Εγνατία, μέσω του κόμβου Ελευθεροχωρίου, όπως εξαγγέλθηκε πρόσφατα, θα περάσουν πολλά χρόνια. Ως τότε το Σούλι χρειάζεται καλή πρόσβαση. Ο δρόμος είναι βασικό στοιχείο υποδομής για έναν τόπο και πολύ περισσότερο για έναν τόπο, όπως το Σούλι, που μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί τουριστικά.