σκέψη της είναι δείγματα της ελευθεροφροσύνης της, ότι η πίστη, η εμπιστοσύνη
στου Θεού τη δύναμη, ήταν η ρίζα από την οποία ξεπετάχθηκε η ψυχική καλλιέργεια και οι αρετές των πολεμιστών. Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της κ. Παππά, γιατί, στ' αλήθεια, έχει πολλά να μας διδάξει:
***
στου Θεού τη δύναμη, ήταν η ρίζα από την οποία ξεπετάχθηκε η ψυχική καλλιέργεια και οι αρετές των πολεμιστών. Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της κ. Παππά, γιατί, στ' αλήθεια, έχει πολλά να μας διδάξει:
***
" 25η Μαρτίου. Σαν σήμερα ο άγγελος Γαβριήλ φέρνει στην
Παρθένο Μαρία και μαζί σ' όλη την ανθρωπότητα το μήνυμα της απολύτρωσης, τον
Ευαγγελισμό. Την είδηση πως θα έλθει στον κόσμο Εκείνος, που θα φέρει μια άλλη
ελευθερία. Την ελευθερία από τα δεσμά της αμαρτίας. Σαν σήμερα ο λειτουργός του
Υψίστου, ο Γερμανός, στην Αγία Λαύρα, φέρνει στην Ελλάδα το μήνυμα του
ξεσηκωμού, για την απελευθέρωσή της από την τουρκική δουλεία. Διπλή γιορτή
είναι σήμερα. Γιορτή της θρησκείας και γιορτή της Πατρίδας μας.
Από
τις 29 Μαϊου του 1453 η Ελλάδα ήταν υποδουλωμένη στους Τούρκους. Οι ναοί μας
γίνονται τζαμιά. Τα κτήματα και τις περιουσίες τις αρπάζουν. Τα μικρά παιδιά τα
κάνουν γενίτσαρους. Οι Έλληνες υποφέρουν.. Κάνουν όμως υπομονή.. Ποτέ δεν
χάνουν την πίστη τους στο θρύλο: “Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας
θάναι”.
Στις αρχές του 19ου αιώνα έρχεται στην Ελλάδα ο Άγγλος
ποιητής Μπάιρον. Έγραφε τότε: “Η χώρα που γέννησε τόσους σοφούς και ήρωες ήταν
χαμένη”. Θλιμμένος τριγυρνά στα συντρίμμια, βλέπει τη μοίρα των Ελλήνων και
τραγουδά τον πόνο τους και τον πόθο της εθνικής τους ελευθερίας. Δεν πιστεύει
ότι οι “ραγιάδες” μπορούν να εξεγερθούν. Κι όμως κάνει λάθος, γιατί δεν μπορεί
να διακρίνει τη “σπίθα” που είναι “κρυμμένη μέσα στη στάχτη” και που ετοιμάζει
μεγάλη πυρκαγιά.
Σχεδόν
την ίδια περίοδο, τρεις άνδρες σεχδιάζουν και ιδρύουν τον πυρήνα του Αγώνα, τη
Φιλική Εταιρεία. Είναι ο Σκουφάς, ο Ξάνθος και ο Τσακάλωφ. Είναι αυτοί, που από
τους πολλούς θεωρούνται τρελοί και παράλογοι. Να “καθίσουν ήσυχα”, τους
συμβουλεύει ο Καποδίστριας, όταν πληροφορείται το σχέδιό τους. , αλλά εκείνοι δεν “κάθονται
ήσυχα”.
Και
το 1821 η βαριά ταφόπετρα ανοίγει και το μήνυμα τρέχει σε κάμπους και βουνά, σε
θάλασσες και ακρογιάλια. Τα βουνά γεμίζουν από εκείνους, που δεν μπορούν να
ζήσουν πλέον στη σκλαβιά. Γεμίζουν από κλέφτες και αρματολούς. Οι καπεταναίοι
στην Αγία Λαύρα δίνουν το μεγάλο όρκο: Ελευθερία ή θάνατος. Απ' αυτή τη στιγμή
αρχίζει ο αγώνας του '21. Από τη μια μεριά μια χούφτα Ελληνες, από την άλλη μια
πανίσχυρη αυτοκρατορία. Οι λίγοι πολεμούν με τους πολλούς. Η πίστη στην
Ελευθερία τους δίνει δύναμη. Χαρακτηριστικά ο Κολοκοτρώνης έλεγε: “Όταν
αποφασίσαμε να κάνουμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα
ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι κρατούσαν τα κάστρα και τις
πόλεις, αλλά σαν βροχή έπεσε σ' όλους η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι οι
κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι,
όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν τον σκοπό και εκάναμε την επανάσταση”.
Όλοι
πολεμούν και όλοι θυσιάζονται για την Ελευθερία. Οι Σουλιώτισσες πέφτουν από το
βράχο του Ζαλόγγου κρατώντας τα παιδιά στην αγκαλιά τους. Ο γερο-Καψάλης
ανατινάζει το μύλο στο Μεσολόγγι, που ήταν γεμάτος γυναικόπαιδα. Ο Αθανάσιος
Διάκος σουβλίζεται ζωντανός στη γέφυρα της Αλαμάνας. Οι θυσίες τους
αναπτερώνουν το ηθικό των “ραγιάδων”. Το μήνυμα τώρα φτάνει παντού,
Τα
Δερβενάκια γίνονται ο τάφος χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών. Η Τριπολιτσά το ίδιο.
Ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς, ο Ανδρούτσος, ο Μπότσαρης, ο Καραϊσκάκης και τόσοι
άλλοι οπλαρχηγοί οδηγούν το έθνος από νίκη σε νίκη και από δόξα σε θρίαμβο.
Από
δίπλα και η Εκκλησία σε όλες τις φάσεις του αγώνα. Πολλοί κληρικοί
αντιμετωπίζουν αναρίθμητα μαρτύρια, αγχόνες και άγριες σφαγές. Οι θάνατοι και
οι απαγχονισμοί απλών κληρικών και το άφθονο αίμα που χύνεται επισκόπων,
Αρχιερέων και Πατριαρχών έχει ως αποτέλεσμα να ανέλθει το γόητρο της Εκκλησίας
στη συνείδηση του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού. Επτά Πατριάρχες μαρτυρούν με
φρικτό τρόπο: Κύριλλος Λούκαρις με στραγγαλισμό, Κύριλλος Κονταρής με
απαγχονισμό, Παρθένιος Γ΄με απαγχονισμό, Γαβριήλ Β΄ με απαγχονισμό και Ραφαήλ
Β΄ με άγριο θάνατο. Κορωνίδα των Αρχιερέων που πέφτουν θύματα της θηριωδίας και
του θρησκευτικού φανατισμού ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄.
Η
πατρίδα μας, λόγω της στρατηγικής της θέσης, ήταν και είναι η επιδίωξη, ο
στόχος του κάθε δυνάστη. Γι' αυτόν το λόγο σ' αυτόν τον τόπο γράφεται πάντα η
ίδια ιστορία. Καταπατητές σφετερίζονται τον τόπο μας... Η ίδια ιστορία με
διαφορετικά πρόσωπα επαναλαμβάνεται. Ήλθαν Πέρσες, ήλθαν Ρωμαίοι, ήλθαν Ούννοι
και Μογγόλοι, ήλθαν Άραβες και Τούρκοι. Άσχετα αν αυτός, που τους αντιμετώπιζε
λεγόταν Λεωνίδας, Κωνσταντίνος, Διάκος ή Κολοκοτρώνης, το αποτέλεσμα είναι το
ίδιο, γιατί πίσω από κάθε όνομα κρύβεται η ελληνική ψυχή.
Να,
τι λέγει ο Γάλλος φιλέλληνας Ρέιναχ γι' αυτή την ελληνική ψυχή και για τον λαό
μας: Ύστερα από δύο τρεις αιώνες, αφού πραγματοποιηθεί η Μεγάλη Ιδέα και ο
θρίαμβος θα δώσει στους Ελληνες, άνεση και πλούτο, αυτοί θα χαρίσουν και πάλι
στην Ευρώπη αριστουργήματα και θα δροσίσουν τα φρυγμένα χείλη των εγγόνων μας
στα διαυγή νάματα ποιήσεως αληθινής. Αδίστακτα πιστεύω ότι θ'αναζητήσει μια
μέρα ο λαός του Φειδία και του Σοφοκλή, αφού ποτέ δε χάθηκε ο λαός του
Αριστοφάνη.
Ακούτε
τι περιμένουν οι Ευρωπαίοι απ' την Ελλάδα; Να τους ξαναφωτίσει και να τους
δροσίσει με την ποίησή της, με την τέχνη της, όπως παλιά.
Η
ιδέα για μια ελεύθερη ανθρωπότητα, για μια ειρηνική ανθρωπότητα, ταυτίζεται με
την ύπαρξη της μικρής μας χώρας. Από εδώ δεν ξεκίνησαν οι αμφικτυονίες; Από εδώ
δεν ξεκίνησε η ιδέα του ολυμπισμού; Από εδώ δεν ξεκίνησε η ιδέα της ενότητας
των κρατών σ' ένα ομόσπονδο έθνος; Από εδώ δεν ξεκίνησε το φως που φωτίζει τους
λαούς να παλεύουν για λευτεριά; Τι άραγε να δείχνει το '21; Πάνω και πέρα απ'
όλα δε δείχνει την αγάπη για μια ελεύθερη ανεξάρτητη ζωή; Δε δείχνει σεβασμό
στα ανθρώπινα δικαιώματα; Ασφαλώς.
25Η
Μαρτίου. Αυτή την ανοιξιάτικη μέρα σ' αυτή εδώ τη συγκέντρωσή μας, σίγουροι,
ασφαλισμένοι, χάρη σ' εκείνους τους ανθρώπους, ας αναλογιστούμε, όσο μπορούμε,
το πόσα πολλά χρωστούμε εμείς, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας.
Εκείνο όμως που θα αγαλλιάσει τη μνήμη των προγόνων μας είναι η ιερή υπόσχεσή
μας να συνεχίσουμε τους αγώνες, γιατί η πατρίδα μας τη δεδομένη χρονική στιγμή
περνάει μια άλλη δουλεία, αυτή τη φορά με άλλο όνομα και διαφορετικό προσωπείο.
Έτσι μόνο οι πρόγονοί μας θα αναπαύονται ήσυχοι στους ιερούς τάφους τους. Καλή λευτεριά!" .