Το μοναστήρι των Γενεθλίων Θεοτόκου Μίχλας σε ειδυλιακό τοπίο...

Το μοναστήρι των Γενεθλίων Θεοτόκου Μίχλας φωτογράφησε ο Γιώργος Μαλαμίδης και το παρουσίασε στην ιστοσελίδα thesprotia3d. Aνέδειξε με στοχευμένες, πανοραμικές και από καλή οπτική γωνία αποτυπωμένες εικόνες το χώρο, που είναι ειδυλιακός. Το Μοναστήρι Γενεθλίων της Θεοτόκου Μίχλας, σύμφωνα με τα στοιχεία που περιέχονται στο βιβλίο “ΟΥΡΑΝΟΜΗΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ-ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΓΑΝΙΩΝ” (Έκδοση Ιεράς Μονής Παγανιών, 1997), " βρίσκεται στα νότια του Πολυδρόσου, πάνω σε λόφο του βουνού “Μίχλα” των Πέντε Εκκλησιών (παλαιά Οσδίνα). Το τοπωνύμιο “Μίχλα” οφείλει την ονομασία του στην ομίχλη
(αντάρα), που το “στεφανώνει” τους χειμερινούς μήνες. Κτίστηκε, όπως μαρτυρούν εντοιχισμένες σ’ αυτό επιγραφές, το 1845 από τον ηγούμενο του Μοναστηριού Βέλλιανης Λεόντιο, που κατάγονταν από τη Σέλλιανη. Ο ναός οικοδομήθηκε πάνω σε παλαιότερα θεμέλια ερημοκκλησιάς και είναι αφιερωμένο στη γέννηση της Θεοτόκου.
Η Μονή διέθετε κτήματα με 800 ελαιόδεντρα, 20 στρέμματα ξηρικά χωράφια και 30 στρέμματα ποτιστικά χωράφια.
Το 1874 διέθεσε 6.000 γρόσια για να κατασκευαστεί δημοτικό σχολείο στην Οσδίνα, το οποίο επιχορηγούσε με 1000 γρόσια το χρόνο.
Στο Μοναστήρι λειτουργούσε μεγάλη βιβλιοθήκη με αξιόλογα πατερικά βιβλία. Κατά καιρούς εγκαταβίωσαν στο μοναστήρι: Ο Λεόντιος, που εκοιμήθη σε βαθιά γεράματα, πέφτοντας από απροσεξία στη φωτιά. Ο παπα Αναστάσης, εφημέριος της Οσδίνας. Ο Καλλίνικος, καταγόμενος εκ Κωνσταντινουπόλεως, που απεβίωσε το 1918 από γρίπη. Ο Αντύπας, που ήταν Μικρασιάτης πρόσφυγας. Ο Κοντογιάννης, που παρέμεινε για λίγο καιρό. Και ο Αγαθόνικος, που κατάγονταν από την Κέρκυρα και ήταν εκεί μέχρι το 1955. Από τότε η Μονή διευθύνεται και φροντίζεται από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Οσδίνας".