Ο αείμνηστος παπαΑνδρέας (Ανδρέας Γ. Βασιλειου Παπανδρέου), πουγεννήθηκε το 1876 στο Καρτέρι Θεσπρωτίας και χειροτονήθηκε κληρικός στις 25-9-1908, δολοφονήθηκε από τους αλβανοτσάμηδες, σε συνεργασία με την ιταλική καραμπινερία, στις 24 Οκτωβρίου 1942. Τον εξετέλεσαν με δέκα σφαίρες στο κεφάλι και χαριστική βολή. Το μίσος τους εναντίον του προερχόταν από το ότι αντιστάθηκε με δύναμη στα σχέδιά τους
σε βάρος της Θεσπρωτίας, γι' αυτό από το 1912 έως την εκτέλεσή του μπαινόβγαινε στις φυλακές με συκοφαντίες των αλβανοτσάμηδων. Χαρακτηριστικό της πατριωτικής του παπαΑνδρέα είναι το εξής περιστατικό, ένα από τα πολλά: Πριν την κήρυξη του ελληνοτουρκικού πολέμου το 1912 οι αλβανοτσάμηδες επωφελούμενοι από έναν τουρκικό νόμο, που τους επέτρεπε να ανοίξουν αλβανικό σχολειό στην Μαζαρακιά, απειλούσαν τους χριστιανούς κατοίκους και τους πίεζαν να στέλνουν τα παιδιά τους στο αλβανικό σχολειό. Οι Καρτεριώτες με προτροπή του παπαΑνδρέα δεν υπάκουσαν και τότε οι αλβανοτσάμηδες με την δικαιολογία ότι αφού το Καρτέρι δεν είχε σχολειό, και αφού ο τουρκικός νόμος τους έδωσε το προνόμιο, απειλούσαν με εκτελέσεις. Τότε ο παπαΑνδρέας, πήγε κρυφά στα Ιωάννινα, στο ελληνικό π.ροξενείο και αφού τους ενημέρωσε για το Καρτέρι, κατάφερε και έλαβε από το κληροδότημα Μελά ένα χρηματικό ποσο και έχτισε ελληνικό σχολειόστο χωριό του και δίδασκε ο ίδιος.
Με την απελευθέρωση της περιοχής το 1913, συνεργαζόμενος με της ελληνικές στρατιωτικές αρχές, συνέτεινε στο γενικό αφοπλισμό των αλβανοτσαμηδων.
Με την απελευθέρωση της περιοχής το 1913, συνεργαζόμενος με της ελληνικές στρατιωτικές αρχές, συνέτεινε στο γενικό αφοπλισμό των αλβανοτσαμηδων.
Από την απόφαση του δικαστήριο της Πρέβεζας, 26.8.1946 προκύπτει ότι η εκτέλεση του αείμνηστου ιερέα έγινε για την εθνική και θρησκευτική του δράση. Μεταξύ άλλων αναφέρεται στην απόφαση αυτή: "Πληγείς θανασιμος ο εν λόγο Ιερεύς εις την κοιλιακήν χώραν και την κεφαλήν υπό ομοβροντίας πυροβολισμών, υπέκυψεν αμέσως, ινα ούτω εις το υπέρλαμπρων Ηρώων των υπέρ της Πατρίδος πεσόντων, προστεθεί ακόμη εις Ηρως ο αείμνηστος ιερεύς Ανδρέας Βασιλείου άξιος και ούτος μιμητής του υπέροχου παραδείγματος τόσων και τόσων ιερωμένων, οι οποίοι εθυσίασαν την ζωήν των διά την Πατρίδα".