Μια επίσκεψη στο ηρωικό Σούλι, σε κάνει
να συνειδητοποιήσεις το ηρωικό πνεύμα των Ελλήνων στα πεδία των μαχών,
για την προάσπιση της ανθρώπινης ελευθερίας. Εκεί πάνω στα αιματοβαμμένα χώματα,
εκεί πάνω στα κακοτράχαλα, απόκρημνα και άγονα βράχια (που
φιλοξενούν σήμερα λίγους
απόγονους των γενναίων Σουλιωτών, που διατηρούν τα ήθη και τα έθιμα των προγόνων
τους), ζεις μεγαλόπρεπες ελληνοθρόδοξες στιγμές, βλέποντας από κοντά:
·
Τον
παλαιοχριστιανικό ναό του αγίου Δονάτου (σ’ αυτόν τελείται στις εορτές Σουλίου
η επίσημη δοξολογία.
·
Τον ιερό
βράχο του Κουγκίου, στην κορυφή του οποίου σώζεται αναστηλωμένο το παρεκκλήσι της
αγίας Παρασκευής, που έκτισε ο καλόγηροςΣαμουήλ και όπου θάφτηκαν, με την ανατίναξη,
τα άγια κόκαλά του και των πέντε συντρόφων του.
·
Το φρούριο
της Κιάφας, που υψώνεται απέναντι από το βράχο του Κουγκίου και όπου κατέφευγαν
τα γυναικόπαιδα του Σουλίου, όταν γίνονταν οι μεγάλες επιθέσεις των Τουρκαλβανών.
·
Το
βουλευτήριο, ένας υπαίθριος χώρος, όπου
συνεδρίαζε το συμβούλιο, που διοικούσε την περίφημη «Συμπολιτεία του
Σουλίου» και έπαιρνε αποφάσεις για τα μεγάλα ζητήματα του τόπου.
·
Τα πολλά
πηγάδια των Σουλιωτών, καθώς κάθε σουλιώτικη φάρα είχε το δικό της πηγάδι.
Στους απότομους
λόφους του Σουλίου συνειδητοποιεί κανείς ξεκάθαρα ότι το χρέος προς την πατρίδα
δεν επιδέχεται συμβιβασμούς και παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής, χωρίς να το
πολυσκεφτείς, πως δεν πρόκειται να ξεχάσεις τα αθάνατα παλληκάρια, τους αξεπέραστους
ήρωες, που βάδισαν θεληματικά στο θάνατο.
