Πρόσφατο περιστατικό, δείχνει ότι στο εξωτερικό μας λογαριάζουν για φτωχομπινέδες...
Οι Αμερικανοί τουρίστες, που έρχονται στην Ελλάδα, νομίζουν ότι πεινάμε. Πρόσφατο περιστατικό, δείχνει την κακή εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Όπου μας λογαριάζουν για φτωχομπινέδες. Αυτό το περιστατικό, το περιγράφει με ζωντανά χρώματα ο Άγγελος Πυριόχος. "Ηταν να έρθουν δυο Αμερικάνοι στη Ζάκυνθο. Για τρίτη φορά στα τελευταία 10 χρόνια. Πήραν τηλέφωνο. «Είναι ασφαλές;». Στη θάλασσα ήμουν εκείνη την ώρα κι ένα καβουράκι έπαιζε με τα δάχτυλα του αριστερού μου ποδιού. Μετέφερα την
εικόνα. «Δηλαδή, μπορεί να δεχτείς τρομοκρατικό χτύπημα». Ναι, σιγά μην πάθω καρκίνο στην πατούσα επειδή το καβούρι ζωδιακά αντιπροσωπεύει τον καρκίνο. «Γάλα έχετε;». Βρε, πάτε καλά; Και βέβαια έχουμε. Τι μας περάσατε; Ταξιδιωτικές οδηγίες είχαν οι άνθρωποι και ήθελαν να προστατεύσουν τα νώτα τους. Ηρθαν. Μέσω Αθήνας. Δεν βγήκαν από το «Ελευθέριος Βενιζέλος». Μια ώρα μετά, πήραν το αεροπλάνο για το νησί. Τους περιμέναμε με ανοιχτάς αγκάλας που λένε. Δεν λέω. Χαρούμενοι έδειχναν αλλά το μάτι είχε μία ανησυχία. Ο ένας πήγε στο ΑΤΜ του αεροδρομίου. Εβγαλε 5-6 κάρτες κι άρχισε να πατάει κουμπιά. Μετά από λίγο, επέστρεψε έκπληκτος. «Κοίτα να δεις, το μηχάνημα δίνει λεφτά»!!! Ε, βέβαια. Κάνει προσφορές σήμερα. Αύριο θα πατάς το κουμπί και θα βγαίνει μια χοντρή. Οπως πηγαίναμε για το ξενοδοχείο, ακούω την Αμερικάνα να φωνάζει: «Οου σούπερ μάρκετ! Στοπ πλιζ». Σιγά κοπέλα μου, ούτε την Ακρόπολη να έβλεπες. Σταματήσαμε, μπήκαμε κι αρχίσανε τα «όου». «Στιβ μιλκ! Οου κόκα κόλα»! «Αλις λουκ κέτσαπ»! Βρε δεν πάτε στο διάολο… Σόρι αλλά μας είπαν ότι δεν έχετε να φάτε. Οτι σκοτώνεστε στους δρόμους για μια σόδα. Αλίμονο. Πάντα ο Ελληνας σκότωνε άνθρωπο για μία σόδα. Οχι βρε Στιβ. Σκοτώνουμε για κοσμήματα, για μία σύνταξη που μόλις πήρε η γριά, αλλά όχι για μια σόδα. Οταν είδαν και φαρμακείο ανοιχτό με φάρμακα στα ράφια, έβαλαν τα κλάματα. «Θενκς γκοντ»! Γιατί κυρά μου; Εκανε θαύμα ο Θεός και γέμισε το φαρμακείο; Νομίζω το πρώτο που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση μόλις γίνει καλά, είναι να αποκαταστήσει την εικόνα μας".
εικόνα. «Δηλαδή, μπορεί να δεχτείς τρομοκρατικό χτύπημα». Ναι, σιγά μην πάθω καρκίνο στην πατούσα επειδή το καβούρι ζωδιακά αντιπροσωπεύει τον καρκίνο. «Γάλα έχετε;». Βρε, πάτε καλά; Και βέβαια έχουμε. Τι μας περάσατε; Ταξιδιωτικές οδηγίες είχαν οι άνθρωποι και ήθελαν να προστατεύσουν τα νώτα τους. Ηρθαν. Μέσω Αθήνας. Δεν βγήκαν από το «Ελευθέριος Βενιζέλος». Μια ώρα μετά, πήραν το αεροπλάνο για το νησί. Τους περιμέναμε με ανοιχτάς αγκάλας που λένε. Δεν λέω. Χαρούμενοι έδειχναν αλλά το μάτι είχε μία ανησυχία. Ο ένας πήγε στο ΑΤΜ του αεροδρομίου. Εβγαλε 5-6 κάρτες κι άρχισε να πατάει κουμπιά. Μετά από λίγο, επέστρεψε έκπληκτος. «Κοίτα να δεις, το μηχάνημα δίνει λεφτά»!!! Ε, βέβαια. Κάνει προσφορές σήμερα. Αύριο θα πατάς το κουμπί και θα βγαίνει μια χοντρή. Οπως πηγαίναμε για το ξενοδοχείο, ακούω την Αμερικάνα να φωνάζει: «Οου σούπερ μάρκετ! Στοπ πλιζ». Σιγά κοπέλα μου, ούτε την Ακρόπολη να έβλεπες. Σταματήσαμε, μπήκαμε κι αρχίσανε τα «όου». «Στιβ μιλκ! Οου κόκα κόλα»! «Αλις λουκ κέτσαπ»! Βρε δεν πάτε στο διάολο… Σόρι αλλά μας είπαν ότι δεν έχετε να φάτε. Οτι σκοτώνεστε στους δρόμους για μια σόδα. Αλίμονο. Πάντα ο Ελληνας σκότωνε άνθρωπο για μία σόδα. Οχι βρε Στιβ. Σκοτώνουμε για κοσμήματα, για μία σύνταξη που μόλις πήρε η γριά, αλλά όχι για μια σόδα. Οταν είδαν και φαρμακείο ανοιχτό με φάρμακα στα ράφια, έβαλαν τα κλάματα. «Θενκς γκοντ»! Γιατί κυρά μου; Εκανε θαύμα ο Θεός και γέμισε το φαρμακείο; Νομίζω το πρώτο που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση μόλις γίνει καλά, είναι να αποκαταστήσει την εικόνα μας".