Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε, στις 9 Οκτωβρίου 2025, με 63 ψήφους τον νέο Μητροπολίτη Κονίτσης, ενώ ο καταγόμενος (εκ μητρός) από το Μολυβδοσκέπαστο Κόνιτσας αρχιμανδρίτης Σπυρίδων Κατραμάδος έλαβε 9 ψήψους και ο Κονιτσιώτης αρχιμανδρίτης και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητρόπολης Κονίτσης Νικόλαος Λιόλιος 2 ψήφους.
Στον καταρτισμό του τριπρόσωπου, που προηγήθηκε, ο εκλεγείς Μητροπολίτης Αλέξιος έλαβε 59 ψήφους, ο Σπυρίδων Κατραμάδος 34 και ο Νικόλαος Λιόλιος 21 ψήφους.
Ο Επίσκοπος Σταυροπηγίου κ. Αλέξιος (κατά κόσμον Σταμάτιος) Ψωίνος, γεννημένος στην Αρεόπολη Λακωνίας το 1963, είναι πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διάκονος χειροτονήθηκε το 1986 από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Περιστερίου Περιστερίου κυρού Χρυσοστόμου, ενώ το 1992 πρεσβύτερος από τον μακαριστό Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κυρό Αγαθάγγέλο, και υπηρέτησε σε ναούς της Νέας Σμύρνης και της Γλυφάδας. Το 2002 τοποθετήθηκε Πρωτοσύγκελλος της νεοσύστατης Μητρόπολης Γλυφάδος.
Ανοίγει λοιπόν νέα ελπιδοφόρα σελίδα της πορείας μέσα στο χρόνο της Μητρόπολης Κονίτσης. Η προηγούμενη λαμπρή σελίδα είχε διάρκεια 58 χρόνια.
Ξεκίνησε το 1967, όταν εξελέγη Μητροπολίτης ο αείμνηστος Σεβαστιανός Οικονομίδης. Και συνεχίστηκε και μετά το θάνατό του, τέλη του 1994, με την εκλογή ως διαδόχου του, το 1995, του πνευματικού του παιδιού (τον είχε ακολουθήσει από το πρώτο κιόλας έτος της εκλογής του στην Κόνιτσα) και πρωτοσυγκέλλου του π. Ανδρέα Τρεμπέλα.
Ο αλησμόνητος Σεβαστιανός έδωσε μεγάλο βάρος στα ανθρώπινα και θρησκευτικά δικαιώματα των υπόδουλων τότε Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, καθώς δεν υπήρχε εκκλησιαστική δομή στην Αλβανία, λόγω του διωγμού της πίστης. Αλλά και ανέπτυξε φιλανθρωπικό (με γηροκομείο και μαθητικά οικοτροφεία), ποιμαντικό και κατηχητικό έργο.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, υπό διαφορετικές συνθήκες και με τον δικό του τρόπο, ακολούθησε τη γραμμή Σεβαστιανού, παρεμβαίνοντας στο Βορειοηπειρωτικό και σε άλλα εθνικά θέματα.
Πλέον οι ανάγκες και τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Αυτό, όμως, που μένει σταθερό είναι η προσπάθεια για την ενδυνάμωση της πίστης μέσα στον μεταβαλλόμενο κόσμο μας. Και μέσω της ενδυνάμωσης της πίστης μπορεί να είναι το ποίμνιο της Κόνιτσας, αλλά και όλοι μας, φύραμα μιας θεόνομης κοινωνίας, μέσα από τη ζύμωση μιας ηθικής αναγέννησης.
Και στη νέα εποχή μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια και η συνέπεια στη Μητρόπολη Κόνιτσας, όπως και σε όλες τις Μητροπόλεις, πέρα από τα πρόσωπα, που σαφώς επηρεάζουν τις στιγμές και αφήνουν το αποτύπωμά τους, ως μια μαρτυρία λειτουργική και ποιμαντική, όπου ο άνθρωπος επανευρίσκει την ακεραιότητά του και την κοινωνία του με τον Θεό.
Και βρίσκει τρόπους έγκαιρης αναθεώρησης, ώστε να σωθεί η κοινωνία, δια του προσωπικού παραδείγματος του καθενός, από την κατρακύλα και να σταματήσει η απομάκρυνση από τον Θεό.