Συγκίνησε με τα λόγια της...

Συγκίνησε με τα λόγια της η ανιψιά του Αναστασίου, αποχαιρετώντας τον

Του π. Ηλία Μάκου

Συγκίνησε το πλήθος των παρευρισκόμενων στην εξόδιο ακολουθία  η ανιψιά του  αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, Ρωξάνη Γιαννουλάτου, αποχαιρετώντας τον εκ μέρους της βιολογικής οικογένειάς του. Και συγκινήθηκε και η ίδια, αφού δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της. 

Σύντομα, αλλά με βαθύ συναίσθημα, είπε μεταξύ άλλων: "Για μας, τον Γεράσιμο, την Ανθή κι εμένα, ήταν ο θείος μας, που μας στήριζε από κοντά με τον λόγο του και από μακριά, ήταν πολύ μακριά πολύ συχνά, με την  προσευχή του".

Και πρόσθεσε: "Ξέρετε πόσο αγάπησε το λαό της Αλβανίας, που έγινε η δεύτερη πατρίδα του. Αυτή ήταν η ζωή του Αναστασίου: Αγάπη, προσφορά, αλήθεια, ταπεινοφροσύνη, αγώνας, θάρρος, ελπίδα. Ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα εκείνου, που αγάπησε τον Θεό της Αγάπης". 

Λίγες, μετρημένες κουβέντες, αλλά ζωγραφίζουν με χρώματα ψυχής ολόκληρη την πορεία της ζωής του Αναστασίου. Μια ζωή, που πέρασε με αρετές και χαρίσματα και καρποφορία μέσα στο τούνελ του χρόνου και κατέληξε στην ουράνια πατρίδα. 

Έδειξε υπομονή και αγάπη στο ταξίδι μέσα στο τούνελ και ο Χριστός δεν τον εγκατέλειψε.  Συνταξίδευε μαζί Του...

Το τούνελ του χρόνου τελείωσε για τον Αναστάσιο και το τραίνο της ύπαρξής του και των δωρημάτων του προς τον άνθρωπο μπήκε στο φως της ατέλειωτης ημέρας.