Τον γνωρίσαμε στα χρόνια, που πηγαίναμε Λύκειο και κάναμε παρέα μαζί του, εκείνη την περίοδο, και διαπιστώναμε την αγάπη του και τη φιλοτιμία του απέναντί μας.
Πολλές οι ώρες κουβέντας μας στο καφενείο του "Μήτσου" στην παράλια ζώνη, που για μας ήταν ωφέλιμες, γιατί ο αείμνηστος Κων/νος διέθετε σύνεση και οι εμπειρίες του από τη ζωή ήταν πολλές.
Άνθρωπος της παρέας, ανοιχτός στο να ακούει τον άλλο, έλεγε πάντα θαρρετά τη γνώμη του.
Ασχολήθηκε μια περίοδο και με τα τοπικά δρώμενα και ήταν ενεργητικός ο ρόλος του, καθώς η στάση του απέναντι στους ανθρώπους και στα προβλήματα του τόπου ήταν σοβαρή και υπεύθυνη.
Είχαμε αρκετά χρόνια τελευταίως να τον συναντήσουμε, και καθυστερημένα πληροφορηθήκαμε την εκδημία του, αλλά η σκέψη μας, δοθείσης ευκαιρίας, γύριζε σ' αυτόν με θετικά και νοσταλγικά αποτυπώματα.
Οι λίγες αυτές γραμμές, οι αφιερωμένες στη μνήμη του, έχουν ως αφετηρία τον κόσμο των εφηβικών μας χρόνων και κρατούν την ανάμνησή του αναμμένη μέσα μας.
Η. Μ.
