ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ από τις εκδηλώσεις μνήμης για τους 49 Προκρίτους της Παραμυθιάς (ΦΩΤΟ)


Κορυφώθηκαν την Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου, με το μήνυμα της ομοψυχίας, οι εκδηλώσεις μνήμης για τους 49 εκτελεσθέντες προκρίτους της Παραμυθιάς από τους Γερμανούς κατακτητές και τους "Τσάμηδες" συνεργάτες τους.   

Μετά τη θεία λειτουργία και το μνημόσυνο στο μητροπολιτικό ναό του αγίου Δονάτου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Παραμυθίας Σεραπίωνος, σχηματίστηκε πομπή, που κατέληξε στο μνημείο πεσόντων, όπου εψάλη αρχιερατικό τρισάγιο από τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Σεραπίωνα. 

Στο χαιρετισμό του  ο δήμαρχος Σουλίου Θανάσης Ντάνης αναφέρθηκε στην πρόσφατη ένταξη της Δημοτικής Κοινότητας Παραμυθιάς στα μαρτυρικά χωριά και έθεσε  για μια ακόμη φορά θέμα γερμανικών αποζημιώσεων, ενώ καταδίκασε τις αξιώσεις των "Τσάμηδων" σε βάρος της Θεσπρωτίας. 

Στην  ομιλία του ο Περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης αναφέρθηκε, πέρα από τα ιστορικά γεγονότα, στην προσπάθεια ανάδειξης του ιστορικού Σουλίου και επεσήμανε την ανάγκη ενότητας και αγωνιστικού φρονήματος, σε μια περίοδο, σαν τη σημερινή, που χρειάζεται οι Έλληνες να στεκόμαστε όρθιοι και να αντιστεκόμαστε. 

Ακούστηκε παραδοσιακό μοιρολόι μπροστά στο μνημείο, έγινε προσκλητήριο νεκρών και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.

Παρόντες ο βουλευτής Θεσπρωτίας Βασίλης Γιόγιακας, ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Παραμυθιάς Αθανάσιος Ντάνης, ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας Παναγιώτης Νταής, ο δήμαρχος Φιλιατών Βασίλειος Τζίγκος, ο δήμαρχος Ζίτσας Μιχάλης Πλιάκος,  η πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου Σταυρούλα Μπραίμη, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Σουλίου Θωμάς Οικονόμου, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι των στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών, εκπρόσωποι φορέων, οργανώσεων και συλλόγων, καθώς και πλήθος κόσμου. 

ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Αμέσως μετά την τελετή στο μνημείο πεσόντων, έγινε ο τερματισμός του αγώνα δρόμου θυσίας, όπου συμμετείχαν κυρίως νέοι και νέες από την περιοχή και όχι μόνο, στους οποίους απονεμήθηκαν μετάλλια και έπαινοι συμμετοχής. 

Εξάλλου  οργανώθηκε στο Κλειστό Γυμναστήριο Παραμυθιάς το τουρνουά μπάσκετ των 49 προκρίτων. 

ΙΔΡΥΣΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Ένα  αίτημα κατοίκων της Παραμυθιάς είναι η δημιουργία Μουσείου για τους 49 εκτελεσθέντες της Παραμυθιάς. Είχε δρομολογηθεί παλαιότερα η ίδρυσή του, αλλά, τελικά, δεν υλοποιήθηκε.

Εκεί μπορεί να συγκεντρωθούν ατομικά αντικείμενα των εκτελεσθέντων, όπως και άλλο σχετικό υλικό, και θα συμβάλλει το Μουσείο να μη σβήσουν οι ιστορίες και οι ιστορικές μνήμες και να μη γέρνουν κάτω από το ασήκωτο βάρος του παρελθόντος, αλλά και θα  αναδειχθεί το  βάρος της θυσίας τους διαχρονικά, που θα πρέπει να αποτελεί ουσιαστικό παράδειγμα χρέους. 

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ

Αρχιτέκτονας της μεγάλης συμφοράς ο Μαζάρ Ντίνο, αρχηγός των μουσουλμανικών αποσπασμάτων. 

Τη νύχτα της 27ης Σεπτεμβρίου 1943 αποσπάσματα ένοπλων μουσουλμάνων με επικεφαλής Γερμανό αξιωματικό συνέλαβαν δεκάδες άνδρες κάθε ηλικίας. 

Η έναρξη των συλλήψεων δόθηκε με τη ρίψη φωτοβολίδων, ενώ ταυτόχρονα η πόλη βούιζε από τους θρήνους γυναικών και παιδιών. 

Οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στις υπόγειες αίθουσες του Δημοτικού Σχολείου. Σαν αιτιολογία προβάλλεται το γεγονός του φόνου έξι Γερμανών στρατιωτών στη θέση "Σκάλα" της Παραμυθιάς που τη φρουρούσαν αντάρτες του Ε.Δ.Ε.Σ. του λόχου Ποπόβου. Οι δυνάμεις κατοχής είχαν ήδη θυροκολλήσει από τις 17-9-1943 στο οίκημα που στεγάζονταν τα γραφεία της τότε Κοινότητας Παραμυθιάς ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν ότι "...για κάθε δολοφονία ή τραυματισμό Γερμανού στρατιώτη θα εκτελούνται δέκα χριστιανοί Έλληνες από την Παραμυθιά και τα πέριξ χωριά...". 

Ανάμεσα στους 49 ο παπα-Βαγγέλης Τσαμάτος και ο Γυμνασιάρχης Κων. Σιωμόπουλος.

Στις 28-9-1943 με την εποπτεία των Γερμανών, 35 πατριώτες κρατούμενοι από τα γύρω χωριά άνοιξαν στο χωράφι ιδιοκτησίας Τσαμάτου, στη θέση «Άγιος Γεώργιος» (όπου σήμερα το Ηρώο των πεσόντων), τους ομαδικούς τάφους. 

Στις 29-9-1943 το χάραμα της μέρας, μεταφέρθηκαν στον προκαθορισμένο τόπο της εκτέλεσης οι μελλοθάνατοι φρουρούμενοι από μουσουλμάνους Τσάμηδες και λίγους Γερμανούς. 

Ακολούθησαν σκηνές φρίκης. Πατέρας παρακαλούσε ν' αφήσουν ελεύθερο το 16χρονο γιο του και ο γιος ικέτευε να σκοτώσουν αυτόν και να αφήσουν τον πατέρα να αναθρέψει τις μικρότερες αδελφές. Τελικά εκτελέσθηκαν πατέρας και γιος. 

Άλλοι προσπάθησαν με γενναιότητα να αντισταθούν, αλλά χτυπήθηκαν από τις σφαίρες των μουσουλμάνων Τσάμηδων,  που είχαν περιζώσει την περιοχή. 

Ώρα 7 το πρωί το κροτάλισμα των πολυβόλων έσβησε το χαμόγελο των αγέρωχων ανδρών. 

Η εκτέλεση τους ανακοινώθηκε αμέσως με έγγραφο του γερμανικού φρουραρχείου Παραμυθιάς που θυροκολλήθηκε στο οίκημα όπου στεγάζονταν τα γραφεία της τότε Κοινότητας Παραμυθιάς.

ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΕΣ

Οι 49 Πρόκριτοι της Παραμυθιάς, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές, καθ’ υπόδειξιν των Τσάμηδων συνεργατών τους στις 29 Σεπτεμβρίου 1943:

1)Τσαμάτος Π. Ευάγγελος, ιερέας, 1879.
2) Αλιγιάννης Φ. Δημήτριος, χαλκουργός, 1876.
3) Αλιγιάννης Δ. Ιωάννης, παντοπώλης, 1918.
4) Αλιγιάννης Φ. Κωνσταντίνος, χαλκουργός, 1878.
5) Αλιγιάννης Κ. Σωτήριος, παντοπώλης, 1907.
6) Αποστολίδης Π. Απόστολος, υποδηματοποιός, 1898.
7) Βαλασκάκης Σ. Ελευθέριος, ιατρός. 1913.
8) Γιαννάκης Ι. Νικόλαος, καθηγητής Γυμναστικής, 1918.
9) Δρίμιζας Δ. Χαράλαμπος, ράφτης, 1894.
10) Ευαγγέλου Ε. Ευθύμιος, καφεπώλης, 1888.
11) Ζιάγκος Γ. Κωνσταντίνος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1899.
12) Κακούρης Α. Περικλής, διδάσκαλος, 1906.
13) Κατσούλης Α. Κων/νος, διδάσκαλος.
14) Κλήμης Θ. Δημήτριος, σαγματοποιός, 1909.
15) Κοτζαλέρης Ε. Εμμανουήλ, διευθυντής Αγροτικής Τραπέζης.
16) Κουρσούμης Θ. Κων/νος, καφεπώλης.
17) Κωνσταντίνου Ι. Κων/νος, σιδηρουργός, 1909.
18) Κωνσταντίνου Ι. Παναγιώτης, σιδηρουργός, 1918.
19) Μάνος Π. Νικόλαος, εστιάτορας, 1890.
20) Μαρέτας Ν. Γεώργιος, εστιάτορας, 1900.
21) Μαρέτης Γ. Ανδρέας, ωρολογοποιός, 1895.
22) Μητσιώνης Α. Ιωάννης, συντηρητής ραπτομηχανών, 1890.
23) Μουσελίμης Σ. Γεώργιος, ράφτης, 1897.
24) Μουσελίμης Π. Σταύρος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1894.
25) Μπαζάκος Θ. Ιωάννης, διδάσκαλος, 1909.
26) Μπάρμπας Γ. Νικόλαος, υφασματέμπορος, 1900.
27) Μπάρμπας Ν. Σπυρίδων, μαθητής, γιος του Μπάρμπα Γ. Νικολάου, 1927.
28) Νάστος Χ. Ευάγγλεος, παντοπώλης, 1884.
29) Πάκος Γ. Πάκος, αγροκτηματίας, 1906.
30) Παπαθανασίου Χ. Βασίλειος, καφεπώλης, 1895.
31) Πάσχος Π. Γεώργιος, παντοπώλης, 1897.
32) Πάσχος Δ. Λεωνίδας, δερματέμπορας, 1897.
33) Ράπτης Δ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1880.
34) Ρίγγας Γ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1878.
35) Σιαμάς Π. Γεώργιος, ταχυδρομικός υπάλληλος, 1894.
36) Σιωμόπουλος Β. Κωνσταντίνος, γυμνασιάρχης, 1888.
37) Σπυρομήτσιος Π. Σπυρίδων, υποδηματοποιός, 1892.
38) Στρουγγάρης Α. Ανδρέας, παντοπώλης, 1911.
39) Σωτηρίου Χ. Κων/νος, αγωγιάτης, 1887 (γιος και πατέρας από το Γαρδίκι που διέμεναν στην Παραμυθιά στα σπίτια των αδερφών Τσούλα).
41) Τζώης Δ. Κων/νος, βιβλιοπώλης, 1898.
42) Τσαμάτος Ε. Νικόλαος, ράφτης, 1903.
43) Τσίλης Δ. Κωνσταντίνος, αγωγιάτης, 1911.
44) Τσούλας Β. Γεώργιος, ζαχαροπλάστης, 1898.
45) Τσούλας Β. Θεόδωρος, υποδηματοποιός, 1907.
46) Τσούλας Β. Κων/νος, υποδηματοποιός, 1902.
47) Φάτσιος Γ. Θωμάς, μυλωνάς, 1885.
48) Φείδης Θ. Αριστοφάνης, ιδιωτικός υπάλληλος.
49) Χρυσοχόου Κ. Απόστολος, συνταξιούχος σχολάρχης, 1882.

***
Από το θλιμμένο χώμα υψώνεται ένα γιγάντιο κάλεσμα. Και μας καλούν οι νεκροί να αποφύγουμε τη νέκρωση. Η περίσκεψη και η τόλμη να ζυμώσουν νέο οραματισμό, όπου ο καθένας θα χαράξει τη στάση του απέναντι στον εαυτό του και το συνάνθρωπο. 

π. Ηλίας Μάκος