Σχεδιάζεται βελτίωση του δρόμου προς τη Μονή Στομίου που κατακλύζεται από πλήθος προσκυνητών
Του π. Ηλία Μάκου
H ιστορική Μονή Στομίου στην Κόνιτσα, όπου μόνασε για τέσσερα χρόνια ο όσιος Παΐσιος, δέχεται καθημερινά πολλούς επισκέπτες-προσκυνητές, μετά την προβολή της τηλεοπτικής σειράς για τον όσιο Παΐσιο. Δεν θα ήταν υπερβολή αν ειπωθεί ότι γίνεται συνωστισμός.
Όμως ο δρόμος από την γέφυρα του Αώου έως τη μονή δεν είναι καθόλου εύκολος. Δεν περνούν αυτοκίνητα (μόνο 4Χ4) και αυτά με δυσκολία, έτσι η κοπιώδης ανάβαση γίνεται με τα πόδια. Και είναι πολλά τα περιστατικά που ηλικιωμένοι κυρίως λιποθυμούν και κινητοποιούνται οι αρμόδιες υπηρεσίες με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Δεν ξέρει κανείς για πόσο θα συνεχιστεί αυτή η επισκεψιμότητα και αν πρόκειται για παροδικό ή μόνιμο φαινόμενο. Ενδεχομένως με την πάροδο του χρόνου να περιοριστεί στη σημερινή της έκταση.
Η Περιφέρεια Ηπείρου έχει προγραμματίσει να βελτιωθεί η διαδρομή που είναι 5 χλμ. και για άλλους λόγους πέρα από την επισκεψιμότητα εάν και τα γραφειοκρατικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν είναι πολλά, καθώς η περιοχή αποτελεί εθνικό δρυμό.
Ανηφορίζοντας προς τη Μονή Στομίου, οι επισκέπτες-προσκυνητές αναζητούν εναγώνια μια ψυχική ανάπαυση στο κελί του οσίου Παϊσίου, που το τυλίγει φως αγιότητας, από το οποίο ζεσταίνονται παγωμένες καρδιές.
Δύσκολη η διαδρομή, αλλά αποζημιώνονται από τη μαγευτική και σαγηνευτική φύση. Ορμητικά, βαθυγάλανα τρεχούμενα νερά του ποταμού, με τα πλατάνια στις όχθες του να προσφέρουν την, τόσο απαραίτητη στους πεζοπόρους, σκιά κατά μήκος της διαδρομής, φιδίσιες αναβάσεις μέσα στο δάσος.
Βαδίζοντας στη σιωπή προς τη Μονή Στομίου, όπου μέσα της ανοίγεται σε όλο του το βάθος ο κόσμος, σκέπτεται κανείς ότι η βιωματική εμπειρία της παρουσίας του Θεού πρέπει να αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους και τις κατευθύνσεις της μέριμνάς μας.
Το κελάκι του οσίου Παϊσίου, όπου ασκήτεψε εκεί από το 1958 έως το 1962, είναι μικρό και στενό. Υπάρχουν το ξύλινο κρεβατάκι, που είχε κατασκευάσει ο ίδιος και ήταν το μοναδικό του έπιπλο και διάφορες εικόνες βρίσκονται μέσα στο κελί.
Είχαμε πάει στη Μονή Στομίου πριν μερικά χρόνια, για να δούμε τον αλησμόνητο ηγούμενο και διάδοχο του οσίου Παΐσίου π. Κοσμά Σιώζο. Και ενώ νους μας ήταν βυθισμένος σε σκέψεις και γεγονότα, κάποια στιγμή αισθανθήκαμε κοχλασμό μέσα μας και μας φάνηκε σαν να ακούσαμε τη φωνή του Οσίου Παϊσίου να μας λέει: “Μη χάνεσαι. Προσπέρνα τα αγκάθια και κοίταξε τα λουλούδια, που ανθίζουν στο δρόμο σου”.
Τι σοφός λόγος! Μέσα στο χάος, βρίσκεις την πίστη και ανυψώνεσαι. Στη Μονή Στομίου, ανταμώνεις τη θέληση και ξεπερνάς τον εαυτό σου. Καταλαβαίνεις πως η καθημερινότητα ξετυλίγεται σε εναλλαγές και αποκαλύπτεις μια καινούργια μορφή αλήθειας, ένα νέο σάλπισμα: Πως στον κύκλο της ζωής δεν είμαστε ένα ηλιοβασίλεμα, αλλά ένα πέρασμα…
Αναχωρώντας από το κελί του οσίου και τη Μονή Στομίου, νιώθεις ασυναίσθητα τη βαθιά λαχτάρα του Παϊσίου να σμιλέψει την άμορφη μάζα του λίθινου εαυτού μας και να μορφώσει τον Χριστό μέσα μας κι έτσι να μας μεταμορφώσει. Η πνευματική αυτή διαδικασία δεν ήταν καθόλου εύκολη. Γινόταν με ωδίνες τοκετού εκ μέρους του και με ενίσχυση της ελπίδας μας, ώστε ποτέ να μην απελπιστούμε και τα παρατήσουμε.
