Από τα Τίρανα έως την Κακαβιά εορτάστηκε η Ανάληψη του Κυρίου
Του π. Ηλία Μάκου
Μάλιστα στο χωριό Κακαβιά, πάνω στα ελληνοαλβανικά σύνορα, από την αλβανική πλευρά, σε μια υπερυψωμένη θέση, εόρτασε ο ναός της Ανάληψης.
Η ανέγερση του ναού αυτού, που ξεκίνησε το 1996 και ολοκληρώθηκε το 2004, χρηματοδοτήθηκε από την Αγγελική Πανταζή, στη μνήμη του συζύγου της Θεοδώρου Πανταζή, που κατάγονταν από το χωριό, τρισάγιο για την ανάπαυση των οποίων τελέστηκε μετά το τέλος της θείας λειτουργίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Ιωάννης προεξήρχε και κήρυξε στο ναό Ευαγγελισμό της Θεοτόκου Τιράνων, συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής, ενώ ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος ιερούργησε στο ναό Αγίου Νικολάου Ελμπασάν.
Πανηγύρισε και ο ιστορικός ναός της Εμπορίας Κορυτσάς. Είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μνημεία της περιοχής (το 1974 χαρακτηρίστηκε μνημείο πολιτισμού). Κτίστηκε το 1389, όταν ο τόπος αυτός ανήκε στο πριγκιπάτο των Μουζακέων, αγιογραφήθηκε αρχικά το 14ο αιώνα και είναι σχεδιασμένος κατά τον τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς με θόλο.
Οι Ορθόδοξοι στην Αλβανία αισθάνθηκαν την Ανάληψη του Κυρίου ως δική τους ανάνηψη, ως δικό τους φτερούγισμα προς τα άνω. Ένιωσαν για μια ακόμη φορά ότι προορισμός του ανθρώπου είναι να υψωθεί μαζί με τον Χριστό.
Η ψυχή ικανοποιείται αληθινά, όταν πετάει πάνω από τη λάσπη και το χώμα, στους ανοιχτούς ορίζοντες της πίστεως.
Αν η Ανάληψη του Χριστού γίνει αφορμή της δικής μας ανοδικής πορείας, δεν θα μιλάμε για άγχη, για πολλαπλασιασμό των ψυχικών παθήσεων, για απροσμέτρητο κενό. Δεν θα μιλάμε για απουσία του Θεού από τη ζωή μας, που καμία ανθρώπινη κατάκτηση δεν μπορεί να αναπληρώσει.
Αν η Ανάληψη του Χριστού γίνει αφορμή της δικής μας ανοδικής πορείας, θα μιλάμε για εξύψωση του ανθρώπου ως προσωπικότητας. Θα μιλάμε για τη σωστή και αληθινή επιλογή. Δεν έχει σημασία αν δεν βλέπουμε τον Χριστό με τα μάτια του σώματος. Σημασία έχει να Τον ζούμε. Mαζί Του, λοιπόν, ας μείνουμε όλοι. Παιδιά Του…
