Τόσο οι πολίτες όσο και οι γιατροί είναι δυσαρεστημένοι με την εικόνα του Εθνικού Συστήματος Υγείας, σύμφωνα με έρευνα της GPO για τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.
Τα Νοσηλευτικά Ιδρύματα είναι αφημένα εδώ και πολλά χρόνια στην τύχη τους, χωρίς το απαραίτητο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς τον κατάλληλο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, χωρίς τις χρειαζούμενες υποδομές, χωρίς καν τα αναγκαία.
Και η ευθύνη είναι διαχρονική, αφού η τελευταία δομική παρέμβαση στο χώρο της υγείας έγινε πριν σαράντα περίπου χρόνια.
Βλέπετε για την υγεία, που είναι πολύ ευαίσθητος τομέας, δεν διατίθενται τα απαραίτητα κονδύλια, ενώ για άλλα πράγματα, πολύ μικρότερης σημασίας, εξασφαλίζονται εύκολα...
Τα Νοσοκομεία απαξιώθηκαν και όσοι πολίτες διαθέτουν χρήματα στρέφονται προς τα ιδιωτικά θεραπευτήρια. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να υιοθετήσουμε την άποψη ορισμένων, που ισχυρίζονται ότι αποδυναμώνεται το δημόσιο σύστημα υγείας για να ενισχυθεί το ιδιωτικό.
Βέβαια οι γιατροί (δεν εννοούμε αυτούς, που, κατά σύστημα, παίρνουν φακελάκια, αλλά τους ευσυνείδητους, που εργἀζονται κοπιωδώς με τα λίγα χρήματα, που παίρνουν ως μισθό) και το νοσηλευτικό δυναμικό κάνουν ό,τι μπορούν, ωστόσο η διαχρονική έλλειψη προσωπικού, αλλά και σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού, η υποχρηματοδότηση του τομέα της υγείας και μια σειρά άλλη παραγόντων, έχουν διαμορφώσει μια...αρρωστημένη κατάσταση.
Το 45,1% των ερωτηθέντων από το γενικό κοινό δεν είναι ικανοποιημένο από τις υπηρεσίες Υγείας ούτε στο δημόσιο, ούτε στο ιδιωτικό σύστημα (το 2023 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 31,2%). Ικανοποιημένο δηλώνει το 28,7% των πολιτών.
Το 48,3% των γιατρών αξιολογεί αρνητικά το σύστημα υγείας στη χώρα μας (δημόσιο και ιδιωτικό), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2023 ήταν 22,9%. Θετικά το αξιολογεί το 17,4%.
Όντως τα νοσοκομεία είναι υποστελεχωμένα και με όχι επαρκή και σύγχρονο, στις περισσότερες περιπτώσεις, τεχνικό εξοπλισμό.
Η λύση του προβλήματος δεν μπορεί να προκύψει από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται ένας σοβαρός και σταθερός επανασχεδιασμός του συστήματος υγείας. Τα βήματα των αλλαγών να γίνονται βαθμιαία και να μην προχωρά η πολιτεία στο δεύτερο βήμα, αφού πρώτα δεν έχει σταθεροποιήσει το πρώτο.
Αναγκαία και η αλλαγή νοοτροπίας. Για, παράδειγμα, παραπονιούνται πολλοί για τα φακελάκια, που δίνουν στους γιατρούς, αλλά εξακολουθούν να τα δίνουν, γιατί, σου λέει, αλλιώς δεν θα μας προσέξουν οι γιατροί!
Και οι γιατροί , αφού τους τα δίνουν, ή τα ζητάνε, ακόμη χειρότερο, τα παίρνουν, είτε γιατί δεν τους φτάνει ο μισθός, είτε γιατί θέλουν όλο και περισσότερα, είτε αυτό, πλέον, θεωρείται σαν κάτι "φυσιολογικό".
Από έρευνα του Ευρωβαρόμετρου (2022) το 91% των Ελλήνων ερωτηθέντων απάντησε πως πιστεύει ότι η δωροδοκία και η κατάχρηση εξουσίας για προσωπικό όφελος είναι ευρέως διαδεδομένες στο σύστημα υγείας (έναντι 81% το 2019).
Σύμφωνα με καταγεγραμμένες καταγγελίες ασθενών τα περιστατικά ως προς την "κοστολόγησή" αξιολογούνται ανάλογα με τη σοβαρότητά τους. Ξεκινούν από 200-300 ευρώ και φτάνουν έως 3.000 και 4.000 ευρώ.
Όπως έχει γραφτεί στον τύπο καθηγητής γιατρός κατά το παρελθόν έχει πει σε ασθενή λίγη ώρα πριν από την παράνομη συναλλαγή το αμίμητο: “Αν είναι να μου δώσεις κάτι, τουλάχιστον μη μου δώσεις 200 ευρώ. Δεν είμαι υδραυλικός”.
Επιπλέον, αξιολογώντας τις συνθήκες, χιλιάδες γιατροί έχουν φύγει από την Ελλάδα και στελεχώνουν νοσηλευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.
Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι ιδιαίτερα αποκαρδιωτικά: Εκτιμάται ότι από το 2010 – εποχή που η χώρα μας μπήκε σε καθεστώς μνημονίων και επιτήρησης – και έως σήμερα, 20.000 Έλληνες γιατροί έχουν φύγει στο εξωτερικό, αναζητώντας καλύτερες προϋποθέσεις εργασίας και καλύτερες αμοιβές.
Ας τα δει το κράτος όλα αυτά και επιτέλους, ας γίνει κάτι ουσιαστικό στο χώρο της υγείας, μακριά από μικροκομματισμούς και κερδοσκοπικά συμφέροντα.
Το σύστημα υγείας πρέπει να εξυγιανθεί και να καλύπτει τις ανάγκες του λαού, έστω και αν χρειαστεί να ανακατανεμηθούν οι προτεραιότητες και να αλλάξει η σχετική τοποθέτηση των πραγμάτων. Απαιτούνται ριζικές τομές, με βάση την εμπειρία, και όχι πρόχειροι σχεδιασμοί.
Πηγή: Εφημερίδα "POLITICAL", 28-6-2024
