Οι Ορθόδοξοι της Αλβανίας εόρτασαν τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, στρέφοντας νου και καρδιά προς τον Θεό...
Του π. Ηλία Μάκου
Οι πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος εορτάστηκαν στους ναούς της Εκκλησίας της Αλβανίας με μεγάλη ευλάβεια.
Στο Δυρράχιο και συγκεκριμένα στο ναό του Αποστόλου Παύλου και Αστείου, την παραμονή της εορτής τελέστηκε εσπερινός μετ' αρτοκλασίας, ενώ ανήμερα θεία λειτουργία μετ' αρτοκλασίας.
Προς το τέλος της θείας λειτουργίας λιτανεύτηκε η εικόνα τους πέριξ του ναού, μέσα σε μια προσευχητική και λαμπαδιασμένη με ουράνιο φως ατμόσφαιρα.
Εξάλλου κατανυκτικός ήταν ο εορτασμός σ' ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στον Απόστολο Πέτρο στο χωριό Ντάρδε Κορυτσάς.
Περιορισμένος ο χώρος, λίγοι οι πιστοί, ωστόσο μεγάλη η λατρευτική διάθεση προς τους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους.
Στο χωριό Άγιος Πέτρος του Φίρι εόρτασε ο ομώνυμος ναός, όπου συλλειτούργησαν ο π. Δημήτριος Λόσι και ο π. Νικόλαος Μάντρο.
Το ιεραποστολικό έργο των Αποστόλων συνεχίζεται, στη σύγχρονη εποχή της Εκκλησίας της Αλβανίας, από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.
Τους πρωτοκορυφαίους Αποστόλους ευλαβούνται ιδιαίτερα οι Ορθόδοξοι της Αλβανίας, γνωρίζοντας ότι κακοπάθησαν για τον Χριστό.
Στην εποχή μας, που η κακοπάθεια για το Θεό απορρίπτεται, χρειάζεται δυνατή πίστη για να πάει κανείς αντίθετα στο ρεύμα και να αγνοήσει τον εξοβελισμό και τον ονειδισμό.
Ένα σημαντικό δίδαγμα από τη ζωή των Αποστόλων είναι ότι για να αποδείξουν ότι ο Θεός σώζει τους αμαρτωλούς ανθρώπους, φέρνουν παράδειγμα τον εαυτό τους.
Είναι χαρακτηριστική η φράση του Παύλου ότι "Ο Χριστός ήλθε να σώσεις τους αμαρτωλούς, πρώτος από τους οποίους είμαι εγώ".
Το μήνυμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που απλώθηκε από τη μια έως την άλλη άκρη της Αλβανίας, είναι σαφές: Στρέψτε, άνθρωποι, νου, ψυχή και καρδία προς τον Χριστό και τότε τα μυστήρια της θείας γνώσης και ζωής θα σου φανερωθούν.
Ποθούμε, συναμαρτωλοί, τον τέλειον εξαγνισμό μας, την πλήρη κάθαρση της ψυχής και της ζωής μας, ώστε αγνοί και σώφρωνες, εγκρατείς και δίκαιοι, τίμιοι και πιστοί να χαιρόμαστε την ειρήνη της συνείδησής μας και την υπόληψη των συνανθρώπων μας, να έχουμε πάνω μας πλήρη του Θεού την ευαρέσκεια και χάρη; Ας ανοιίξουμε την ψυχή μας προς τον Θεό. Και ας δεχθούμε την χάρη Του. Ας αφήσουμε ελεύθερη τη χάρη του να δράσει, να ενεργήσει μέσα μας. Και αυτή θα μας εξαγιάσει.
