Εδώ και 11 χρόνια νέοι μαθαίνουν βυζαντινή μουσική στα Τίρανα
Του π. Ηλία Μάκου
Συμπληρώθηκαν έντεκα χρόνια από τη λειτουργία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής στα Τίρανα.
Τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής στα Τίρανα ίδρυσε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος το 2012, σε μια προσπάθεια νέοι κυρίως άνθρωποι να πλαισιώσουν τα αναλόγια των ναών και διευθυντής της είναι ο πρωτοψάλτης του καθεδρικού ναού "Ανάσταση" και καθηγητής βυζαντινής μουσικής Θεόδωρος Πέτσι.
Σ΄ αυτά τα έτη έχουν αποφοιτήσει πάνω από 50 ψάλτες, κάποιοι από τους οποίους ψάλλουν με πλήρη απασχόληση στα Τίρανα, στην Κορυτσά, στο Μπεράτ, στο Πόγραδετς κλπ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής Τιράνων συμμετέχει, και μάλιστα με εξαιρετική επιτυχία, σε φεστιβάλ, συναυλίες και διάφορες άλλες δραστηριότητες τόσο στην Αλβανία, όσο και στο εξωτερικό.
Οι σπουδαστές, που προέρχονται από διάφορες περιοχές της Αλβανίας, εμπνέονται από το λόγο και τη ζωή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Είναι σημαντική αυτή η προσπάθεια σε μια χώρα, που πρώτον, για πολλά χρόνια βασανίστηκε από την «τρέλα» του αθεϊσμού, και «δεύτερον, είναι ένα πολυθρησκευτικό ψηφιδωτό. Και αυτό, γιατί η ψαλμωδία είναι μια πρόσκληση να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Είναι μια ώθηση να ανταποκριθούμε στην αγάπη του Θεού, ακολουθώντας μια ζωή θεάρεστη, ώστε ο Θεός να γίνει για τον καθένα μας προσωπικός, ο μοναδικός και αληθινός Σωτήρας και Λυτρωτής μας.
Η ψαλμωδία είναι τρόπος επικοινωνίας με το Θεό, την Παναγία και τους Αγίους, αλλά και τρόπος έκφρασης ευχαριστιών και δοξολογίας.
Οι νέοι στην Αλβανία, που προσέρχονται στα μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής, στην ουσία αναζητούν το Χριστό και θέλουν να συνδεθούν στενά μαζί Του. Πρόκειται για νεαρά άτομα, που ψάχνουν την Αλήθεια, που κουράστηκαν από την ψευτιά του κόσμου, που άδειασε η ζωή τους από νόημα και σκοπό.
Άνθρωποι, που θέλουν, που επιθυμούν το γνήσιο, το καθαρό. Μέσω της υμνολογίας επιχειρούν να ζεστάνουν την καρδιά τους με την αγάπη.
Οι ύμνοι της Εκκλησίας μας αποτελούν γι' αυτούς μια καλή ευκαιρία να δίνουν μαρτυρία πίστης για το Χριστό και ασυμβίβαστης εμμονής στην Ορθοδοξία, μέσα σ' αυτόν τον αποστατημένο κόσμο της εποχής μας.
