Εργαζόμενη μητέρα τριών παιδιών, ξεκίνησε ως νοσηλεύτρια στο Νοσοκομείο Άρτας, σπούδασε μαία στο ΤΕΙ και τώρα θα γίνει ιατρός, αφού κατά τις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις τα μόρια, που συγκέντρωσε, της εξασφάλισαν θέση στην Ιατρική Ιωαννίνων.
Έδωσε μαζί με το γιό της, ο οποίος πέτυχε στη νοσηλευτική Ιωαννίνων, άρα η ικανοποίηση είναι διπλή.
Αναφέρει η ίδια σε ανάρτησή της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με πολύ ωριμότητα και καταστάλαγμα: "Τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων γέμισαν το σπίτι μου με διπλή χαρά, καθώς εγώ πέρασα στην Ιατρική Ιωαννίνων και ο γιος μου στη Νοσηλευτική Ιωαννίνων!!! Έχοντας έρθει αντιμέτωπη με τον καρκίνο κατάλαβα από πολύ νωρίς τι θα πει να έχεις δίπλα σου αυτό που η κοινωνία αποκαλεί “έναν καλό γιατρό”, καθώς εγώ κατά την πορεία της ασθένειάς μου συνάντησα και αξιόλογους γιατρούς που με βοήθησαν τόσο στο κομμάτι της ασθένειας και της ίασης όσο και στην ψυχολογική υποστήριξη… Αλλά δυστυχώς συνάντησα και γιατρούς που δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή εκεί που έπρεπε!".
Η ιατρική είναι κάτι, που της αξίζει, αφού με θέληση και κόπο και προσπάθεια κατέκτησε την εισαγωγή της, κάνοντας το όνειρό της πραγματικότητα, ή για την ακρίβεια μετατρέποντας τη φλόγα της καρδιάς της σε ήλιο της ζωής της.
Αλλά και της ταιριάζει, γιατί δεν έχει μόνο την εμπειρία των ασθενών στο νοσοκομείο, που εργάζεται, αλλά και δική της, αφού βίωσε τον καρκίνο, αλλά τα κατάφερε να βγει νικήτρια από το σκοτάδι του.
Και υποσχέθηκε στον εαυτό της ότι θα βάλει όλα τα δυνατά της ώστε να φανεί χρήσιμη στους ασθενείς, μέσω της ιατρικής επιστήμης. Το είπε και το έκανε.
Σημειώνει μεταξύ άλλων, στην ανάρτησή της: «Λένε ότι η ζωή είναι ένα μαγικό ταξίδι και σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ίδιο το ταξίδι! Ποτέ δεν πίστευα ότι μια τόσο σοβαρή ασθένεια όσο ο καρκίνος θα μπορούσε στο διάβα της ζωής να σου χαρίσει ένα τόσο όμορφο δώρο, όπως το να αφιερώσεις τη ζωή σου υπηρετώντας το συνάνθρωπο μέσω της ιατρικής επιστήμης... Σημασία λοιπόν έχει το ταξίδι… και έχω μάθει πια αυτό το ταξίδι να το ζω στο έπακρον!!».
Οι δικοί μας έπαινοι δεν έχουν καμία σημασία, ωστόσο από την προσπάθεια, την επίπονη και με δυσχέρειες προσπάθεια της συγκεκριμένης γυναίκας, βγαίνουν ορισμένα ωφέλιμα και διδακτικά συμπεράσματα.
Αποκαλύπτεται η σπάνια επιμονή της, που τη χρειαζόμαστε όλοι μας, προκειμένου να υπερασπιστεί τη ζωή της και να φθάσει στους στόχους της.
Κάθε στιγμή στην πορεία της ζωής της και κάθε κατάσταση η κ. Τσώλα τη συγχωνεύει και τη μεταμορφώνει δημιουργικά και τη στρέφει προς το μέλλον. Με αυτό τον τρόπο αγαπάει τη ζωή, τη βελτιώνει και τη μεταβάλλει, γεμίζοντάς την με ελπίδα.
Τροποποιεί τις ανάγκες της σε προσδοκίες, κατά πρότυπο τρόπο, και τη διαίσθησή της, σε μια αίσθηση ενός ανθρωπισμού, βαθύ και λεπτού.
Με ευαίσθητες χορδές στην ψυχή της, που πάλλονται, προωθείται η ίδια και προωθεί και τους άλλους σε μια πορεία ποιότητας και αισιόδοξης προσμονής και καθαρότητας.
Τέτοιες πορείες καταξιώνουν τις δυνάμεις του καλού και είναι αληθινά δημιουργήματα, που θα μπορούσε να τα παρομοιάσει κανείς με τα δημιουργήματα του μουσουργού, που έχουν πάντα αφετηρία τους έναν άνθρωπο.
ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ