Μεταξύ άλλων τόνισε: "Είναι ορισμένες στιγμές, που καλείσαι να πάρεις κρίσιμες αποφάσεις, απέναντι σε όσους σε πίστεψαν και απέναντι στον εαυτό σου. Αυτές τις αποφάσεις δεν τις παίρνω εν θερμώ. Οι αποφάσεις μου ξεπερνούν τον δικό μου ορίζοντα. Το βράδυ των εκλογών είπα πως ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τον κύκλο του και πρέπει να ανοίξει έναν νέο.
Ήμουν ο πρώτος στην Ιστορία Αριστερός πρωθυπουργός της χώρας. Παρέλαβα σε ηλικία μόλις 34 ετών ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς. Το ταξίδι που κάναμε μαζί ήταν επικίνδυνο, γεμάτο παγίδες, αλλά συναρπαστικό. Από μικρό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο κορμός της προοδευτικής παράταξης στην Ελλάδα. Το πρώτο αριστερό κόμμα στην Ευρώπη που κυβέρνησε και μάλιστα σε ιστορικές στιγμές για την πατρίδα και την Ευρώπη.
Κάθε μέρα ήταν μέρα μάχης. Αντιμετωπίσαμε μια εχθρική Ευρώπη και μια συμμαχία δανειστών που μας θεωρούσε άξιους τιμωρίας. Αντιμετωπίσαμε εκβιασμούς με συμπαραστάτες μέσα στη χώρα. Και σήμερα, που είναι σημαντική μέρα για μένα, δηλώνω περήφανος για όσα πετύχαμε, για την έξοδο από τα μνημόνια, τη διεθνή εικόνα που αποκαταστήσαμε, για την επούλωση της κοινωνίας, για την ιστορική συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό το έργο είναι δικό σας και δικό μας".
Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία αναμένεται να έχει συνέπειες και στο ΣΥΡΙΖΑ Θεσπρωτίας, ανάλογα με το πως θα διαμορφωθούν οι εξελίξεις.
Πάντως αυτή τη στιγμή, μετά το εκλογικό σοκ, επικρατεί κλίμα κατήφειας.
Ο τ. βουλευτής Θεσπρωτίας Μάριος Κάτσης έγραψε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με πολύ συναισθηματικό τόνο για τον Αλέξη Τσίπρα:
"Μόνο τιμή και περηφάνια νιώθω που έχω υπηρετήσει δίπλα σου. Σε όλες τις στιγμές, αταλάντευτα μαζί σου. Από τα πρώτα χρόνια της νεολαίας, το 2012 που ήμουν υποψήφιος για πρώτη φορά στις εθνικές εκλογές που γίναμε αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και στη μεγάλη μάχη για την πολιτική αλλαγή του 2015, όπως και σε όλες τις επόμενες που δώσαμε μέχρι σήμερα.
Δίπλα λοιπόν στον πιο έντιμο πολιτικό, στον μεγαλύτερο ηγέτη που είχε ποτέ η σύγχρονη αριστερά και η δημοκρατική παράταξη του τόπου, του οποίου η εμβέλεια ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια και τα σύνορα όχι μόνο του κόμματος, αλλά και της ίδιας της χώρας. Ένας πολιτικός που η ιστορία θα τον δικαιώσει, γιατί κατάφερε να γράψει ιστορία, δεν επέλεξε να είναι κομπάρσος.
Ανιδιοτελής, ασυμβίβαστος και καθαρός, μέχρι τέλους. Γι’ αυτό και πολεμήθηκε τόσο λυσσαλέα και ασύμμετρα απο όλο το σύστημα, γιατί δεν τον «κρατούσε» κανείς".