Του π. Ηλία Μάκου
Αφού έγιναν απαραίτητες στερεωτικές εργασίες, εκπονήθηκε μελέτη για την αποκατάσταση του ναού, που εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και απομένει η ένταξη του έργου σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα και η υλοποίησή του.
Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο κτίσμα σε σχήμα βασιλικής.
Οι τοιχογραφίες του ναού εικονογραφήθηκαν κατά το έτος 1823, όπως και το ταβάνι του, ενώ το κοιμητήριο του ναού κατασκευάστηκε το 1888.
Άξιο σημείωσης είναι ότι η καμπάνα είναι τοποθετημένη πάνω σε αιωνόβιο πλάτανο στο προαύλιο της εκκλησίας.
Σε ναούς-μνημεία, όταν καταφεύγει ο προσκυνητής, αισθάνεται κάτι σπάνιο μέσα στη βαρυφορτωμένη καρδιά του. Και νιώθει την ανάγκη να είναι, αυτός, που ήταν: Οι οραματισμοί του, οι πόθοι του, οι ελπίδες του οι ιερές του αφοσιώσεις, ο αγώνας του...
Αναζητά ένα αποκούμπι, μια επιστροφή. Σε τέτοιους χώρους κυριεύεται κανείς από τη νοσταλγία να γυρίσει στην αλλοτινή πατρίδα μέσα του. Από εκεί, που ξεκίνησε με φως, με φτερά, με προοπτική...
Και αργά-αργά παίρνει να ανοίγει το ανθολόγιο της ψυχής. Βλέπεις ότι στα παλαιούς αυτούς λειτουργικούς χώρους υπάρχει και για σένα ελπίδα. Ένας πατέρας σε καρτερά...
Ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου, όσο μακρινός και αν είχε γίνει. Ξανακούς τους παλμούς της καρδιάς σου, που χτυπούν ωραία, ζεστά, παλλόμενα, καθώς της υπαγορεύει ο Θεός τους τόνους.