Μέσα στο βούρκο βρίσκεις και διαμάντια! Του π. Ηλία Μάκου

Πηγή: Εφημερίδα POLITICAL

Το κοινωνικό σκηνικό γύρω μας θλιβερό, αποκαρδιωτικό, ανησυχητικό. Το ένα έγκλημα μετά το άλλο, αφού οι άνθρωποι, πλέον, φαίνεται να πορευόμαστε χωρίς κανένα αξιακό κώδικα, χωρίς καμία αναστολή, και μοιάζουμε με άγρια θηρία, που κατασπαράζουν ανελέητα και ανεξέλεγκτα. 

Μερικές από τις τραγικές ειδήσεις των τελευταίων μόλις ημερών, όπως δημοσιεύτηκαν στον τύπο: Συνεχίζονται οι συλλήψεις ατόμων για το βιασμό 12χρονης, μεταξύ των οποίων και ένας γιατρός, ο οποίος προφυλακίστηκε, και το γεγονός, εφόσον επαληθευτεί η κατηγορία, δείχνει ότι η διαστροφή συναντιέται σε ανθρώπους όλων των κοινωνικών και  μορφωτικών βαθμίδων.   33χρονος Έλληνας σκότωσε στη Μύκονο  34χρονο αλβανικής καταγωγής, μετά από διαπληκτισμό...  Σε καφετέρια ναργιλέ  στη Νέα Ιωνία τραυματίστηκε θανάσιμα νεαρός άνδρας, που θεωρείται,  παράλληλη απώλεια, όταν έπεσαν πυροβολισμοί από Αλβανούς.  Μετά από 8 μήνες ερευνών ασκήθηκε ποινική δίωξη σε συγγενικό του πρόσωπο για δολοφονία 75χρονου, ο οποίος είχε βρεθεί νεκρός στη Ρόδο.  Επτά άγνωστοι, με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους και κρατώντας ρόπαλα στα χέρια  εισέβαλαν στο δημοτικό γήπεδο  Πυλαίας στη Θεσσαλονίκη, όπου γινόταν αγώνες σχολικού πρωταθλήματος, και επιτέθηκαν σε τρεις μαθητές, δύο από τους οποίους τραυμάτισαν. 

Και μέχρι να δημοσιευθεί αυτό το κείμενο, ενδεχομένως να συμβούν και άλλα εγκληματικά περιστατικά, καθώς εκδηλώνονται με τόσο μεγάλη ταχύτητα, που δεν προλαβαίνεις να τα παρακολουθήσεις.

  

Και, όμως, δεν πρέπει να μένουμε μόνο στις απαισιόδοξες αυτές διαπιστώσεις, που προβάλλονται, εκκωφαντικά πολλές φορές. από τα μέσα ενημέρωσης και δημιουργούν αρνητικά πρότυπα και σε συνδυασμό με την κατάρρευση ηθών και αξιών, ρίχνουν την ψυχολογία μας. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε να νομίζουμε ότι χάθηκε τελείως η ανθρωπιά, χάθηκε τελείως το ενδιαφέρον του ενός προς τον άλλον, χάθηκε τελείως η αγάπη και η συμπόνια.

Η σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας μας είναι η μια πραγματικότητα, πολύ ανησυχητική στ' αλήθεια, που αναδεικνύει και τη σοβαρότητα της κρίσης, που μας μαστίζει. Δεν αναιρείται, όμως και η άλλη πραγματικότητα, ότι μέσα στην τόση σαπίλα υπάρχει κάπου κρυμμένη και η αρετή. Μέσα στο βούρκο, υπάρχουν και τα διαμάντια.  

Δεν είναι λίγα τα καλά συμβάντα, αλλά αυτά δεν παίρνουν τη δημοσιότητα των κακών!  Βλέπετε το κακό, που απαξιώνει τον άνθρωπο, πουλάει περισσότερο από το καλό, που καταξιώνει τον άνθρωπο, γι' αυτό συνήθως περνάει ή απαρατήρητο ή στα ψιλά.  Άλλωστε συνηθίσαμε στη μαυρίλα! Εκτός από το μαύρο, όμως, υπάρχει και το άσπρο...

Ιδού μια  είδηση, που προκαλεί αισιοδοξία, αλλά πέρασε απαρατήρητη: Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η λήψη οργάνων, που προσφέρθηκαν για δωρεά, τις πρώτες πρωινές   ώρες της Κυριακής    19/02/2023, από νοσηλευόμενο  ασθενή με εγκεφαλικό θάνατο  στην  Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων. Η διαδικασία μεταμόσχευσης των οργάνων, νεφρών και ήπατος, στους  συμβατούς λήπτες  έγινε  τόσο στο  Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων,  όσο και στο Λαϊκό και Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης.

Δεν είναι απλό πράγμα και εύκολο, ούτε αυτονόητο, το αντίθετο μάλιστα, να ξεπερνά κανείς τον εαυτό του και να αναπηδά, προς κατάπληξη όλων, το αγαθό και το ωφέλιμο, εκεί που φαίνεται ότι έχει χαθεί η ανθρωπιά και η ελπίδα και ότι το η ανθρωπιά είναι ανίσχυρη και ανίκανη. 

Η αντίσταση του ανθρώπου στη φθορά  της ωραιότητάς του, το ξεμπλοκάρισμα από την απελπισία,  θα τον κάνει να διαισθανθεί ότι είναι μεγάλη αυταπάτη και ψευδαίσθηση ότι του επαρκεί η παράδοση στον ίδιο τον εαυτό του, αγνοώντας τον συνάνθρωπο. Πρόκειται για μια αναίρεση του νοήματος της ζωής.  

Είναι κρίμα να καταντάει ο άνθρωπος την καρδιά του ένα πράγμα ανύπαρκτο, μια μηδαμινότητα, μια χούφτα λάσπης και να τραβά με αφροσύνη το δρόμο του χάους. Είναι κρίμα εξ αιτίας της ρήξης του, πρώτα απ' όλα με τον τον εαυτό του,  να φτάνει στο χείλος της αβύσσου, μιας αβύσσου μηδενισμού και απελπισίας. 

Έστω και αν το κοινωνικό τοπίο μαυρίζει συνεχώς, υπάρχει  ανάγκη να μη χάσουμε ή να ξαναβρούμε την αίσθηση  της αξίας και της ομορφιάς του ήθους και της ανθρωπιάς. Έτσι μπορούμε να το αλλάξουμε...  Μόνο ο αγώνας για εσωτερική αλλαγή μπορεί να μας σώσει. Και αυτός θα είναι η αφετηρία για κάθε ευνοϊκή εξέλιξη στη ζωή μας.

Αντί να περιμένουμε να διορθωθούν οι άλλοι, εναντίον των οποίων είμαστε έτοιμοι να εκσφενδονίσουμε εύκολα το λίθο του αναθέματος, ας διορθωθεί πρώτα ο καθένας από μας.