Πολύ όμορφη και ηχητικά και από άποψη παρουσίας ήταν η εικόνα των καλάντων στους δρόμους της Θεσπρωτίας από τμήμα παιδιών της Φιλαρμονικής του Δήμου Ηγουμενίτσας.
Όπως την παραμονή των Χριστουγέννων, έτσι και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, έδωσαν μια πολύ ωραία εορταστική νότα στην ατμόσφαιρα. Και, αληθινά, δημιούργησαν χαρούμενο κλίμα.
Τα κάλαντα ή κάλανδα, κόλιαντρα, παραμονή της Πρωτροχρονιάς: "Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος...." όπως και των Χριστουγέννων και των Φώτων, είναι ευχετικά και επαινετικά τραγούδια για την οικογένεια και το σπιτικό και συγχρόνως η μελοποιημένη αφήγηση του γεγονότος της ημέρας.
Ένας κοινός τύπος καλάντων της Πρωτοχρονιάς, αν και παραλλάσσουν από περιοχή σε περιοχή, είναι:
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά, εκκλησιά με τ άγιο θρόνος.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός, Άγιος και πνευματικός,
στη γη, στη γη να περπατήσει
και να μας, και να μας καλοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται,
από, από την Καισαρεία, ζησ αρχό, ζήσ' αρχόντισσα κυρία.
Βαστάει εικόνα και χαρτί,
χαρτί, χαρτί και καλαμάρι, δες και με, δες κι εμέ το παλικάρι.
Σ αυτό το σπίτι που ρθαμε, πέτρα, πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια, χίλια χρόνια να ζήσει.
Με την προθυμία της αγνότητας και τη διάθεση της γνωριμίας με τις χαρές της ζωής είναι πάντοτε τα παιδιά, που συνηθίζουν να κρατούν και ένα καλαθάκι ή κουτάκι για τα «φιλέματα».