Του π. Ηλία Μάκου
Οι Ορθόδοξοι πήγαν κόλλυβα στους ναούς και προσευχήθηκαν για τη γαλήνη των ψυχών των κεκοιμημένων.
Μάλιστα στο Μπεράτι ιερέας έκανε τρισάγια στο νεκροταφείο της πόλης για αποθανόντα μέλη, κληρικούς και λαϊκούς, της Ορθόδοξης Κοινότητας.
Και το Ψυχοσάββατο είναι μια καλή υπενθύμιση προς όλους μας, πως για να είναι ήρεμη η ψυχή μας, και πριν και μετά το θάνατο του σώματος, πρέπει σ' αυτό τον κόσμο να κάνουμε το καλό, που ,μπορούμε να κάνουμε.
Οι ψυχές μας θα είναι αναπαυμένες, όταν τηρούμε όσα μας ζητεί ο Θεός.
Και όμως υπάρχουν πολλοί, που αρνούνται να ασχοληθούν με αυτά. Όχι γιατί δεν μπορούν, αλλά γιατί δεν θέλουν.
Γιατί έχουν καρδιά, που είναι ψυχρή και αδιάφορη.
Πάντως ο Θεός δεν ζητά αδύνατα πράγματα από τον καθένα μας. Αντίθετα μάλιστα μας δίνει και όλη τη χάρη Του και τη δύναμή Του, ώστε να εφαρμόσουμε το θέλημά Του και να κατακτήσουμε "την ητοιμασμένην ημίν βασιλείαν".
Λίγα σχετικά μας ζητάει, ανυπολόγιστα μας προσφέρει σε ανταμοιβή. Ας αγωνισθούμε, λοιπόν, κι εμείς. Ας κάνουμε και ορισμένες θυσίες.
Και τότε η ψυχή μας θα γίνει άξια του βραβείου της αιωνιότητας.
Αυτό είναι το κύριο και υψηλό και άγιο έργο, που έχουμε να επιτελέσουμε στη ζωή αυτή. Να αναγεννηθούμε ψυχικά.
Και πρέπει στη γη να ζήσουμε τα ουράνια, ώστε φεύγοντας από την παρούσα ζωή η ψυχή μας να είναι αναχωνευμένη, αναμορφωμένη, αναγεννημένη.
