Η ιστορία της γέφυρας της Τύριας στον παλιό δρόμο Ηγουμενίτσας-Ιωαννίνων

Με πολύ παραστατικό και άμεσο και διδακτικό τρόπο ο συνταξιούχος δάσκαλος Χρήστος Πάντος, από το Γκρίμποβο Ιωαννίνων, περιγράφει σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης το ιστορικό της γέφυρας της Τύριας, μεταξύ Βουτσαρά και Βροσίνας, στο δρόμο Γιάννινα-Ηγουμενίτσα.    

"Το Καλοκαίρι του 1930 έφτασε στο Γκρίμποβο ο Μηχανικός που κατασκεύαζε τον εθνικό αυτοκινητόδρομο δρόμο Γιάννενα -Ηγουμενίτσα. Σκοπός της επίσκεψης του ήταν, πριν αρχίσει να κατασκευάσει το γεφύρι στο Χείμαρρο Τύρια, παραπόταμο του Καλαμά, να πάρει πληροφορίες για την ποσότητα και την ορμητικότητα των νερών που η Τύρια κατεβάζει το Χειμώνα. Ο τότε Παπάς του χωριού, αρκετά έμπειρος και γνώστης των καιρικών συνθηκών αλλά όλων των όσων είχαν σχέση με την ασφαλή διαβίωση των κατοίκων του είπε: Πρέπει να προσέξεις πολύ !!! Μην τη βλέπεις τώρα το Καλοκαίρι που δεν έχει σχεδόν καθόλου νερό κι είναι σαν αρνάκι !!! Το χειμώνα γίνεται τρομερό θηρίο και μας κάνει φοβερές καταστροφές στον κάμπο απ' όπου περνάει. Τη λένε Τύρια και δεν κρατάει χατίρια. Ο Μηχανικός δεν εκτίμησε σωστά τις πληροφορίες του Παπά. Το φθινόπωρο είχε στήσει το δυτικό βάθρο και μια κολόνα. Μόλις άρχισαν τα πρωτοβρόχια, έντονα καθώς είναι πάντα στην περιοχή μας, η Τύρια με μια κατεβασιά εξαφάνισε και σε μια βραδιά και το βάθρο και την κολόνα!!! Το επόμενο καλοκαίρι ο μηχανικός πήρε στα σοβαρά τις πληροφορίες του Παπά και θεμελίωσε στερεότερα το Γιοφύρι. Η φύση τιμωρεί όσους την περιφρονούν γι αυτό οι παλιότεροι πρόσεχαν πολύ !!! Σε όλο το μάκρος της Τύριας, από την Ολύτσικα ως τον Καλαμά, δεν είναι κανένα χωριό χτισμένο κοντά στις όχθες της. Οι σημερινοί περιφρονούν τη φύση γι αυτό κι εκείνη τους τιμωρεί. Δε φταίει, λοιπόν, η " ΑΘΗΝΑ "!!!!!!!".