ΣΟΥΛΙ: Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέθεσε στεφάνι για τους ήρωες Σουλιώτες (ΦΩΤΟ)

Στο ιστορικό Σούλι βρέθηκε την Κυριακή 30 Μαΐου η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώο, στο πλαίσιο των ετήσιων εορτών για τη θυσία των Σουλιωτών και την ανατίναξη του Κουγκίου από τον καλόγηρο Σαμουήλ.

Αμέσως μετά την κατάθεση στεφάνου δήλωσε ότι “με συγκίνηση βρίσκομαι στο ηρωικό Σούλι, τον περήφανο τόπο που το όνομά του αποτελεί διαχρονικό σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία.

Τιμάμε τη μνήμη αυτών των τολμηρών ψυχών, των γυναικών του Ζαλόγγου, των ανδρών που τινάχτηκαν στον αέρα στο Κούγκι, των γενναίων πολεμιστών που πέρασαν από τούτα τα βουνά και τα λαγκάδια σαν ιερή φωτιά που θα καταυγάζει πάντα, με το λαμπρό της φως, τη μοίρα του ελληνισμού".

"Στο Σούλι, άνδρες και γυναίκες προσέδωσαν στην έννοια της αυτοθυσίας το πιο βαθύ περιεχόμενο. Τους ευγνωμονούμε για την ανδρεία τους και εμπνεόμαστε από το όραμά τους", ανέφερε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

Εξάλλου, απαντώντας στην προσφώνηση του δημάρχου Σουλίου Ιωάννη Καραγιάννη, ο οποίος, αφού την καλωσόρισε αναφέρθηκε στο μεγαλείο του Σουλιώτικου ηρωισμού, η κ. Σακεραλλοπούλου υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι "στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων το Σούλι είναι σύμβολο, μύθος και πραγματικότητα. Ή μάλλον είναι μια πραγματικότητα που μυθοποιήθηκε μέσα στον χρόνο, ακριβώς γιατί τα στοιχεία που την συναπάρτιζαν ήταν ηρωικά, ποιητικά. Ο τόπος ορεινός, άγριος, δυσπρόσιτος, φυσικά οχυρωμένος. Οι άνθρωποι ανυπότακτοι, αδούλωτοι στο φρόνημα, με ήθη αυστηρά και ισχυρό το αίσθημα της τιμής, μεγαλόψυχοι, φιλοπάτριδες".

Και πρόσθεσε: "Άντρες, γυναίκες, παιδιά πολεμούν ισότιμα. Από το 1635, όταν σύμφωνα με την τοπική παράδοση άρχισαν να συγκρούονται με τους Οθωμανούς, με αποκορύφωμα τους πολέμους τους εναντίον του Αλή Πασά, η ανδρεία, η αυτοθυσία, η φλογερή προσήλωσή τους στο ιδανικό της ελευθερίας ενέπνευσαν σεβασμό και δέος. «Η διαυθέντευσις των Σουλιωτών κατά του της Ηπείρου τυράννου αρκετώς θέλει αποδείξει, ότι η Ελλάς γεννά ακόμη Λεωνίδας και Θεμιστοκλείς», έγραψε ο ανώνυμος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας".

Ακόμη επεσήμανε πως "το Σούλι, η θυσία των γυναικών του Ζαλόγγου, η ανατίναξη της μπαρουταποθήκης στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στο Κούγκι από τον καλόγηρο Σαμουήλ, η γενναία αντίσταση της Δέσπως Σέχου στον πύργο του Δημουλά, η ηρωική έξοδος από τη Μονή του Σέλτσου και ο σφαγιασμός των πολιορκημένων, το άλμα των γυναικόπαιδων προς τον θάνατο μετά την κατάληψη της Μονής για να αποφύγουν τον εξανδραποδισμό και την ατίμωση, είναι κορυφαίες στιγμές μιας τραγικής και ένδοξης, πολύχρονης ιστορίας". 

Φέτος οι εκδηλώσεις έγιναν, εξαιτίας των υγειονομικών μέτρων κατά της πανδημίας, χωρίς τη συμμετοχή κόσμου, ήταν λιτές, ωστόσο τιμήθηκε απέριττα ο ηρωισμός των γενναίων Σουλιωτών, που συνέλαβαν καθοριστικά στην ελευθερία της Ελλάδας. 

Στο μεταξύ, μετά τη δοξολογία, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Παραμυθίας Τίτου, στο ναό των Αγίων Κων/νου και Ελένης, εντός του ιστορικού χώρου, η κ. Σακελλαροπούλου ξεναγήθηκε στο Κούγκι (φέτος, λόγω κορωνοϊού δεν έγινε η αναπαράσταση αντίναξής του), αλλά και στο Βουλευτήριο και στα Πηγάδια του Σουλίου.

Την ξενάγησε πολύ κατατοπιστικά ο προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας Γεώργιος Ρήγινος, ενώ τη συνόδευσαν ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης   και ο δήμαρχος Σουλίου Γιάννης Καραγιάννης.

Στις εκδηλώσεις παρέστησαν, μεταξύ άλλων,  ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Γεώργιος Στύλιος, ο βουλευτής Θεσπρωτίας της Ν. Δ. Βασίλης Γιόγιακας ως εκπρόσωπος του προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα, ο βουλευτής Θεσπρωτίας του ΣΥΡΙΖΑ Μάριος Κάτσης, η πρόεδρος  της Επιτροπής "Ελλάδα 2021" Γιάννα Αγγελοπούλου, ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Σουλίου Γιάννης Καραγιάννης κ. ά. 

Να σημειωθεί ότι συμμετείχε και αντιπροσωπεία του Σώματος Σουλιωτών, με παραδοσιακές φορεσιές.

Ακριβοπληρωμένος ο αέρας του ηρωισμού πάνω στα μέρη του Σουλιού, όπου στηλίτες ασκητές της λευτεριάς, άξιοι για αιώνιο έπαινο, σε αντίθεση με εμάς τους σύγχρονους, που δε λογαριάζουμε ολότελα τιμή και αξιοπρέπεια, μες της ανήκουστης σκλαβιάς το χειροπιαστό σκοτάδι, έκαναν να καίει ζωηρή η φλόγα σ’ αυτό το βουνίσιο βωμό, όπου το αδούλωτο φρόνημα και ανίκητο ήταν και άπαρτο και σεβαστό και ιερό. Έδρασαν αποφασιστικά στην ξερή και άγονη και τραγικά μεγαλοπρεπή αυτή γωνιά της ελληνικής γης, όπου εμπνεύστηκαν, μετουσίωσαν και ενσάρκωσαν τον φωτερότερο απ’ όλους τους σκοπούς τους, αυτόν της λευτεριάς. Και από των πυρωμένων βράχων τη λαμπράδα μίλησαν εύγλωττα, με τη γλώσσα των όπλων, ποιοι και από ποιους ήταν και σε τι απέβλεπαν.

Ο χρόνος άφησε την πατημασιά του πάνω στον κακοτράχαλο τούτο βράχο, που η γραμμή του ακουμπάει δυνατά στον ουρανό, φορτωμένη ερειπωμένα αρχοντικά, μισογκρεμισμένα, αλλά και ορθά, σαν τους λαβωμένους Σουλιώτες πολεμιστές, που δεν άφηναν παρά νεκροί τον αγώνα. Τυλιγμένα στην αχλύ του θρύλου και της σιωπής, έχουν αποθέσει στους αιώνες τα μυστικά τους. Λιθάρια μαυρισμένα από τις μπόρες και τη φωτιά, θυμίζουν στον επισκέπτη, πως εδώ κάποτε κατοικούσαν γίγαντες, πως η ιστορία του Σουλιού, υπήρξε και θα υπάρχει. Ανήκει στη σφαίρα του τραγουδιού, ως ύμνος ανδρείας, ως συνώνυμο της λεβεντιάς, της ευψυχίας, της ευτολμίας, της αυταπάρνησης μέχρι θανάτου για τη θεϊκιά κι όλο αίματα πατρίδα.