Η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους τα αφανίζει. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Μεσογειακών και Δασικών Οικοσυστημάτων η επικίνδυνη και θανατηφόρα αυτή ασθένεια έχει νεκρώσει πάρα πολλά πλατάνια δέντρα και αν δεν ληφθούν πιο σοβαρά μέτρα, η οικολογική καταστροφή τα επόμενα χρόνια αναμένεται τεράστια.
Το φθινόπωρο του 2003 βρέθηκε στη Θεσπρωτία η ασθένεια του «μεταχρωματικού έλκους του πλατάνου», που προκαλείται από το μύκητα Ceratocystis fimbriata f.sp. platani.
Το παθογόνο προσβάλλει μόνο είδη πλατάνου.
Νεαρά δένδρα συνήθως νεκρώνονται σε χρόνο μικρότερο των δύο ετών, ενώ τα μεγαλύτερα δένδρα μπορούν να επιβιώσουν για αρκετά χρόνια μετά την προσβολή τους από το παθογόνο, ωστόσο, ο θάνατος των προσβεβλημένων φυτών είναι αναπόφευκτος.
Το πλέον εμφανές σύμπτωμα είναι ο ξαφνικός μαρασμός ενός τμήματος της κόμης. Αυτό εμφανίζεται συνήθως την άνοιξη και το καλοκαίρι, που οι ανάγκες του φυτού σε νερό είναι αυξημένες.
Τα φύλλα κιτρινίζουν πρόωρα και μαραίνονται· έτσι μπορούν να διακριθούν από τα γειτονικά υγιή φύλλα. Πολύ συχνά την άνοιξη, ένας κλάδος ή ολόκληρο το δένδρο μπορεί να μην αναβλαστήσει καθόλου, ή οι νέοι οφθαλμοί ξαφνικά μαραίνονται και νεκρώνονται πριν ακόμη αναπτυχθούν.
Σε μεγάλα δένδρα με προσβολή στον κορμό, πριν εμφανιστούν νεκρώσεις κλάδων, παρατηρείται μια γενική αραίωση της κόμης και συμπτώματα μικροφυλλίας.
Οι βασικοί παράγοντες, σύμφωνα με τους ειδικούς, της μετάδοσης είναι ανθρωπογενείς, μέσω μη απολυμασμένων μηχανημάτων έργων, τσεκουριών και άλλων εργαλείων ή φύλλα.
Πολύ συχνά την άνοιξη, ένας κλάδος ή ολόκληρο το δένδρο μπορεί να μην αναβλαστήσει καθόλου, ή οι νέοι οφθαλμοί ξαφνικά μαραίνονται και νεκρώνονται πριν ακόμη αναπτυχθούν.
Σε μεγάλα δένδρα με προσβολή στον κορμό, πριν εμφανιστούν νεκρώσεις κλάδων, παρατηρείται μια γενική αραίωση της κόμης και συμπτώματα μικροφυλλίας.
Η. Μ.
