Χειροποίητοι Επιτάφιοι-αριστουργήματα του 18ου και 19ου αι. στην Ήπειρο

Του π. Ηλία Μάκου

Στην Ήπειρο και ειδικά στο νομό Ιωαννίνων σώζονται αρκετοί χειροποίητοι Επιτάφιοι, αληθινά αριστουργημάτων του 18ου και 19ου αιώνα.

Για την κατασκευή του και τη διακόσμησή του χρησιμοποιούνταν πολυτελή υλικά (σατέν, βελούδο, μεταξωτά νήματα, αργυρά και επίχρυσα σύρματα, πούλιες, ημιπολύτιμοι λίθοι, μαργαριτάρια) και η εργασία του κεντητή ή της κεντήτριας ήταν χρονοβόρα.

Η προσφορά χρυσοκέντητων αμφίων σε ναούς ή μονές της Ηπείρου προσέδιδε μεγάλο κύρος στους δωρητές, οι οποίοι μπορεί να ήταν άτομα, ή και ομάδες πιστών.

Πρόκειται για σπουδαία έργα τέχνης και τεχνικής, που αποδίδονται σε εργαστήρια της Κωνσταντινούπολης και της Βιέννης, απ' όπου παραγγέλλονταν.

Βλέπουμε, μέσα από αυτούς τους εντυπωσιακούς Επιταφίους,  στον τάφο το Χριστό.

Και οι πιστοί με συναίσθημα, με λεπτές ψυχές, με ευαίσθητες καρδιές, ας μη μιμηθούμε το παράδειγμα των Φαρισαίων και των Γραμματέων της εποχής του Κυρίου, και της εποχής μας.

Να αγαπήσουμε το Λυτρωτή μας με ασυγκρίτως περισσότερη θέρμη και αφοσίωση. 

Τα δάκρυα της συγκίνησης δεν αρκούν για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και την ευχαριστία μας προς το Θείο Λυτρωτή μας. Πρέπει να προσπαθούμε, να είναι η ζωή μας σύμφωνη προς τα παραγγέλματά Του. Κάθε τι, που θα τον λυπήσει, πρέπει να το αποφεύγουμε. 

Με κάθε θεληματική αμαρτία μας, με κάθε σοβαρή παρεκτροπή μας, επαυξάνουμε τον πόνο, που δοκίμασε ο Κύριός μας από τις πληγές, που τον προξένησαν οι σκληροί σταυρωτές του, οι οποίοι Τον οδήγησαν στο σταυρικό θάνατο. 

Το ξέρουμε πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν το θέλουμε κατ' ουδένα λόγο. Αντίθετα θέλουμε να ευχαριστούμε Τον Σωτήρα μας και να Τον χαροποιούμε. 

Ας προσπαθούμε, λοιπόν, να συμπεριφερόμαστε ως πιστοί και σεμνοί Χριστιανοί.  

Με την ακατανίκητη δύναμη του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού μπορούμε να προοδεύουμε όλο και9 περισσότερο στην αρετή και να νικάμε πάντοτε τους πειρασμούς της αμαρτίας.

Ένας πολύ μεγάλος διανοούμενος και συγχρόνως και ευσεβέστατος Χριστιανός, ο Πασκάλ, στις "Σκέψεις" του, παρουσιάζει τον Κύριο, να λέει προς κάθε ακόλουθό Του:

"Είμαι φίλος σου περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, γιατί έκαναν για σένα περισσότερα από αυτούς. Αυτοί δεν θα δέχονταν να υποφέρουν ό,τι υπέφερα εγώ για σένα και δεν θα πέθαιναν για σένα, όπως το έκανα εγώ...". 

Έτσι είναι. πήρε Εκείνος πάνω Του τις αμαρτίες μας, τις δικές μου και της δικές σου και για χάρη μας.