ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
Αρχιμανδρίτη π. Γεράσιμου Φραγκόπουλου, ηγουμένου της Μονής Ραγίου
Αντιμετώπισα πρόσφατα μια μεγάλη δοκιμασία με την υγεία μου, που την επέτρεψε ο Θεός, το όνομα του οποίο δοξολογώ, προς παιδαγωγία μου.
Χρειάστηκε να νοσηλευτώ για αρκετές ημέρες στο Νοσοκομείο "Χατζηκώστα", καθώς το σώμα μου υπέφερε και κινδύνεψε και η ίδια η ζωή μου.
Σ' αυτή τη δοκιμασία στάθηκαν αποφασιστικά δίπλα μου διάφορα πρόσωπα, τα οποία ευχαριστώ όσο πιο θερμά μπορώ.
Ιδιαίτερες προσωπικές ευχαριστίες, όμως, οφείλω από καρδιάς:
Α) Στον κ. Σταμάτη Γαλάνη, ορθοπεδικό Κλινικής Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα», που με χειρούργησε δύο φορές, και με φρόντισε με τόση αγάπη, που θεωρώ ότι πλέον είναι "συγγενής" μου.
Πρόκειται για άνθρωπο με χαρακτήρα και συνείδηση, με συνέπεια στο λειτούργημα του και με ανωτερότητα.
Β) Στον κ. Δημήτριο Ρίζο, ιατρό στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα», που στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου ήταν ο φύλακας άγγελός μου.
Πρόκειται για επιστήμονα του καθήκοντος, που συνδυάζει αρμονικά επιστημοσύνη και ήθος.
Γ) Στους υπόλοιπους ιατρούς, καθώς και στο νοσηλευτικό προσωπικό τόσο της Ορθοπεδικής Κλινικής, όσο και της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα».
Η προθυμία τους και η διάθεσή τους να μου φανούν χρήσιμοι και να απαλύνουν τον πόνο μου έχει μείνει ως ένα πολύτιμο κομμάτι μέσα μου.
Δ) Στην κ. Αλεξία, συνταξιούχο νοσηλεύτρια, που με πολλή ανιδιοτέλεια και με ξεχωριστή αγάπη, αλλά και με φωτεινό βλέμμα, βρέθηκε στο πλευρό μου και με την ακλόνητη και άγρυπνη βοήθειά της με διευκόλυνε, καθηλωμένος όπως ήμουν στο κρεβάτι, σε ό,τι χρειαζόμουν.
Διαπίστωσα ότι υπάρχουν ακόμη, ευτυχώς, άνθρωποι, με ωραία και ευλογημένη συμπεριφορά, που αναλαμβάνουν με καλοσύνη να είναι δίπλα στο συνάνθρωπο, όχι μόνο από επαγγελματική υποχρέωση, αλλά κυρίως κινούμενοι από την έντιμη φωνή της συνείδησης και της ψυχής τους.
π. Γεράσιμος Φραγκόπουλος
Αρχιμανδρίτης