Υπάρχει σήμερα στα ελληνικά σχολεία το πνεύμα των Τριών Ιεραρχών;
Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος στην Romfea.gr
Γίνεται συζήτηση, όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια, για το πώς πρέπει να εορτάζεται η σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών.
Οι απόψεις διάφορες και αντιφατικές. Πέρα, όμως, από τον σχολικό εορτασμό, το μεγάλο ερώτημα, κατά τη γνώμη μας είναι αν υπάρχει στα ελληνικά σχολεία το πνεύμα των Τριών Ιεραρχών.
Ποιο είναι το πνεύμα των Τριών Ιεραρχών, που τους οδήγησε στο να δημιουργήσουν και να μεγαλουργήσουν; Ποιο ήταν το μυστικό της δημιουργίας τους και της μεγαλουργίας τους; Ήταν το ότι παρέμεναν πιστοί στην παράδοση της Ορθοδοξίας.
Στον καιρό τους, όπως και σήμερα συμβαίνει, κάποιοι άφηναν το δρόμο της Ορθοδοξίας και αναζητήσουν στην ψεύτικη σοφία του κόσμου ή στις επινοήσεις του μυαλού τους την ικανοποίηση της ψυχής τους.
Οι Τρεις Ιεράρχες, ενώ ήταν σοφοί και δάσκαλοι της σοφίας, μαθήτευαν από τα νεανικά τους χρόνια στο Ευαγγέλιο του Χριστού και τη ζωή τους καθοδηγούσε το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Με οδηγό την παράδοση της Ορθοδοξίας φωτίστηκαν και φώτισαν τον κόσμο οι μεγάλοι φωστήρες της οικουμένης. Διαπνέει σήμερα η Ορθόδοξη παράδοση το ήθος της παιδείας, που διδάσκετε;
Η απάντηση, δυστυχώς, είναι εύκολη. Όχι. Η Ορθόδοξη παράδοση πάει να αντικατασταθεί με νέες ιδέες, με μοντερνισμούς, με μηδενισμούς και αλλοιώσεις, που δεν φέρνουν την πρόοδο, αλλά σπέρνουν την αμφιβολία.
Δεν ωθούν μπροστά και προς τα πάνω τους νέους, αλλά τους παρασέρνουν πίσω και χαμηλά.
Γι' αυτό είναι ανάγκη τα διδάγματα και η συμπεριφορά των Τριών Ιεραρχών να εκτιμηθούν και να γίνουν κομμάτι και γιατί όχι και «σημαία» της παιδείας μας, μακριά από αποστασίες και κραυγές απιστίας.
Ας στηριχθούμε με εμπιστοσύνη στην Ορθόδοξη παράδοση, γιατί είναι δοκιμασμένη ως προς τα αποτελέσματα, αλλά και αστείρευτη πηγή πνευματικής δύναμης.
Είναι ανάγκη η παιδεία, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, να στρέφει τους νέους προς ορίζοντες, που είναι ικανοί να τους συνεπαίρνουν και να τους τραβούν προς τα ψηλά.
Να μην τους αφήνει να ξεχάσουν τον εαυτό τους και να μην τους περιορίζει σε χαμηλά αισθήματα και υλικές επιθυμίες.
Προς την κατεύθυνση αυτή είναι αναντικατάστατος ο ρόλος της κληρονομιάς, που άφησαν οι Τρεις Ιεράρχες.
Πηγή: romfea.gr