Ε, όχι άλλη υποκρισία πια...

Μπουχτήσαμε πια από την υποκρισία των υποκριτών. Αυτών, που δεν ξέρεις αν σου λένε αλήθεια ή ψέματα. Αυτών, που δεν καταλαβαίνεις αν σε αντιμετωπίζουν ως εχθρό ή φίλο.
Η κακία κρύβεται κάτω τη μάσκα της υποκρισίας, αντίθετα με την καλοσύνη, που τη σκεπάζει η σεμνότητα.
Όταν χρησιμοποιούμε την ηθοποιΐα στην καθημερινότητα και στις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους, είμαστε υποκριτές. 
Η υποκρισία, με άλλα λόγια, είναι το αντίθετο της γνησιότητας και της ειλικρίνειας. 
Ένας άνθρωπος πέφτει στην κατάσταση της υποκρισίας, όταν προσπαθεί να διατηρήσει μια εξωτερικά καλή εικόνα του εαυτού του προς τους άλλους, χωρίς ταυτόχρονα να επιδιώκει, ώστε και εσωτερικά να είναι αυτός ο καλός άνθρωπος, που θέλει να φαίνεται ότι είναι.
Ο σοφιστής Γοργίας έλεγε: “Ο άνθρωπος οφείλει να φροντίζει όχι απλώς να φαίνεται καλός, αλλά να είναι πράγματι”.
Τι τα θέλεις... Οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουμε.