Αφανίζονται τα πλατάνια του Καλαμά, που έχει γίνει νεκρό τοπίο, αφού η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους είναι ασταμάτητη. H εκφραση "χαιρέτα μου τον πλάτανο", από μεταφορική, γίνεται κυριολεκτική στη συγκεκριμένη περίπτωση.Τεράστια πλατανοδάση με χιλιάδες πλατάνια στις όχθες του Καλαμά, αλλά και του Αχέροντα έχουν νεκρώσει, ενώ το κόψιμο των ”άρρωστων” από την ασθένεια δέντρων οδηγεί σε διασπορά της ασθένειας και στην επιμόλυνση και άλλων πλατάνων. Ο δρ.δασολόγος-φυτοπαθολόγος Παναγιώτης Τσόπελας, τονίζει ότι ο καταστροφικός μύκητας, που έχει “αποδεκατίσει” χιλιάδες πλατάνια σε ολόκληρη την Ήπειρο ήρθε από το εξωτερικό και εμφανίστηκε στη χώρα μας για πρώτη φορά το 2003 στην Πελοπόννησο και στην συνέχεια στην Ήπειρο. Ο κ.Τσόπελας υπογραμμίζει ότι ο αποτελεσματικότερος τρόπος της ασθένειας είναι η πρόληψη (αφού η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αν διαπιστωθεί στα πρώτα στάδια προσβολής). Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την υλοτομία ή κλάδευση των δέντρων θα πρέπει να απολυμαίνονται πριν από τη χρήση. Επίσης τα εκσκαπτικά μηχανήματα που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ή έχουν χρησιμοποιηθεί σε περιοχές με πλατάνια θα πρέπει να απολυμαίνονται. Η ασθένεια στην αρχή συνήθως εκδηλώνεται με την εμφάνιση αραιού, χλωρωτικού φυλλώματος και συμπτωμάτων μικροφυλλίας σε έναν ή περισσότερους κλάδους και στη συνέχεια επεκτείνεται σε ένα μεγάλο τμήμα της κόμης. Πολύ συχνά παρατηρείται μάρανση των φύλλων και στη ξήρανση του και νέκρωση ορισμένων κλάδων. Τα φύλλα κιτρινίζουν πρόωρα και μαραίνονται και έτσι μπορούν να διακριθούν από τα γειτονικά τους υγιή. Τα συμπτώματα αυτά παρατηρούνται συνήθως την άνοιξη και το καλοκαίρι, που οι ανάγκες του φυτού σε νερό είναι αυξημένες και η θερμοκρασία υψηλή. Σε αρκετές περιπτώσεις την άνοιξη, ένας κλάδος ή ολόκληρο το δένδρο μπορεί να μην αναβλαστήσει καθόλου, ή οι νέοι βλαστοί ξαφνικά μαραίνονται και νεκρώνονται λίγο μετά την έκπτυξη των οφθαλμών. Στους κλάδους και τον κορμό των προσβεβλημένων δένδρων παρατηρείται νέκρωση του φλοιού και δημιουργία ελκών. Ωστόσο, σε δένδρα με τραχύ φλοιό τα έλκη είναι δυσδιάκριτα και μόνο μετά από την αποκόλληση του φλοιού στο σημείο του έλκους καθίσταται εμφανής η νέκρωση στο εσωτερικό του φλοιού και στο σομφό ξύλο. Στο τμήμα του κορμού ή του κλάδου που δεν έχει νεκρωθεί, μετά την αφαίρεση του φλοιού παρατηρούνται στο σομφό ξύλο επιμήκεις λωρίδες, χρώματος κυανόμαυρου, οι οποίες έχουν σχήμα ελλειπτικό έως φλογοειδές.
