Έλεγε, πολύ σοφά, ένας γέροντας παππούλης: "Ο διάβολος φτιάχνει τους εχθρούς, ο Θεός τους αδελφούς". Όταν αναπτύσσονται δυσάρεστα συναισθήματα μέσα μας για τη συμπεριφορά των συνανθρώπων μας, όταν η σκέψη μας πηγαίνει στα αρνητικά τους, να μη βιαστούμε να τους χαρακτηρίσουμε μόνο από αυτά. Να μην παρασυρόμαστε ψυχικά. Οι άνθρωποι γύρω μας έχουν οπωσδήποτε τα ελαττώματά τους. Αλλά τέτοια δεν έχουμε και μεις; Πρέπει να σηκώνουμε με υπομονή τις δυσκολίες, τις ιδιορρυθμίες, τα επιπόλαια και ακόμη και τα πικρά λόγια των άλλων. Και επίσης οι άνθρωποι γύρω μας δεν έχουν μόνο ελαττώματα. Έχουν και καλοσύνες και χαρίσματα και αρετές. Να τα δούμε και αυτά. Αν σταθούμε δίπλα στους συνανθρώπους μας με λίγη ταπείνωση και λίγη αγάπη, πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία θα ξεχωρίσουμε στο χαρακτήρα και στη ζωή τους. Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν είναι τόσο κακοί, όσο νομίζουμε. Εμείς τους βλέπουμε έτσι. Και προφανώς τους αδικούμε. Ας μην ξαναπούμε με αγανάκτηση: Αχ, αυτός ο άλλος. Αλλά με θαυμασμό: Ω, αυτός ο άλλος! Δεν είναι απειλή ο διπλανός μας, αλλά ευκαιρία για να δούμε τα πράγματα διαφορετικά.