Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο Γιτάνων Θεσπρωτίας τα πλατάνια ξεραίνονται από το μεταχρωματικό έλκος!
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο Γιτάνων της Θεσπρωτίας τα πλατάνια ξεράθηκαν από την ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους! Η μετάδοση της ασθένειας στα πλατάνια του αρχαιολογικού χώρου ξεκίνησε από τα πλατάνια στις όχθες του διπλανού Καλαμά. Ένα προσβεβλημένο δέντρο μπορεί εύκολα να μεταδώσει την ασθένεια σε διπλανό του υπογείως, μέσω του ριζικού συστήματος (αναστόμωση των ριζών). Σε σύντομο διάστημα θα ξεκινήσει από την Περιφέρεια Ηπείρου η κοπή και ο καθαρισμός των πλατάνων που έχουν προσβληθεί από την ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους εντός του αρχαιολογικού χώρου στα Γίτανα Θεσπρωτίας, καθώς και σε τμήμα του ποταμού Καλαμά στην περιοχή, ωστόσο η ζημιά έχει γίνει. Στη Θεσπρωτία η ασθένεια έχει βρεθεί σε αρκετές εστίες προσβολής, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν εντοπιστεί κατά μήκος του ποταμού Καλαμά, στους Δήμους Ηγουμενίτσας και Φιλιατών. Η ασθένεια στην αρχή συνήθως εκδηλώνεται με την εμφάνιση αραιού, χλωρωτικού φυλλώματος και συμπτωμάτων μικροφυλλίας σε έναν ή περισσότερους κλάδους και στη συνέχεια επεκτείνεται σε ένα μεγάλο τμήμα. Πολύ συχνά παρατηρείται μαρασμός των φύλλων και στη συνέχεια νέκρωση ορισμένων κλάδων. Τα φύλλα κιτρινίζουν πρόωρα και μαραίνονται και έτσι μπορούν να διακριθούν από τα γειτονικά τους υγιή. Τα συμπτώματα αυτά παρατηρούνται συνήθως την άνοιξη και το καλοκαίρι, που οι ανάγκες του φυτού σε νερό είναι αυξημένες.
Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο Γιτάνων της Θεσπρωτίας τα πλατάνια ξεράθηκαν από την ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους! Η μετάδοση της ασθένειας στα πλατάνια του αρχαιολογικού χώρου ξεκίνησε από τα πλατάνια στις όχθες του διπλανού Καλαμά. Ένα προσβεβλημένο δέντρο μπορεί εύκολα να μεταδώσει την ασθένεια σε διπλανό του υπογείως, μέσω του ριζικού συστήματος (αναστόμωση των ριζών). Σε σύντομο διάστημα θα ξεκινήσει από την Περιφέρεια Ηπείρου η κοπή και ο καθαρισμός των πλατάνων που έχουν προσβληθεί από την ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους εντός του αρχαιολογικού χώρου στα Γίτανα Θεσπρωτίας, καθώς και σε τμήμα του ποταμού Καλαμά στην περιοχή, ωστόσο η ζημιά έχει γίνει. Στη Θεσπρωτία η ασθένεια έχει βρεθεί σε αρκετές εστίες προσβολής, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν εντοπιστεί κατά μήκος του ποταμού Καλαμά, στους Δήμους Ηγουμενίτσας και Φιλιατών. Η ασθένεια στην αρχή συνήθως εκδηλώνεται με την εμφάνιση αραιού, χλωρωτικού φυλλώματος και συμπτωμάτων μικροφυλλίας σε έναν ή περισσότερους κλάδους και στη συνέχεια επεκτείνεται σε ένα μεγάλο τμήμα. Πολύ συχνά παρατηρείται μαρασμός των φύλλων και στη συνέχεια νέκρωση ορισμένων κλάδων. Τα φύλλα κιτρινίζουν πρόωρα και μαραίνονται και έτσι μπορούν να διακριθούν από τα γειτονικά τους υγιή. Τα συμπτώματα αυτά παρατηρούνται συνήθως την άνοιξη και το καλοκαίρι, που οι ανάγκες του φυτού σε νερό είναι αυξημένες.