Με συμμετοχή πλήθους κόσμου λιτανεύτηκε στους Φιλιάτες, το απόγευμα της Δευτέρας 29 Μαΐου, η εικόνα της Αγίας Τριάδας και ακολούθησε μεγάλο πανηγύρι, ενώ το πρωί είχε προηγηθεί θεία λειτουργία στον ομώνυμο ναό. Παρέστησαν ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης, οι βουλευτές Θεσπρωτίας του ΣΥΡΙΖΑ Μάριος Κάτσης και της Ν.Δ. Βασίλης Γιόγιακας, οι δήμαρχοι, Ηγουμενίτσας Ιωάννης Λώλος και Παραμυθιάς Σταυρούλα Μπραΐμη, ο αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας Θωμάς Πιτούλης ,οι θεματικοί αντιπεριφερειάρχες Ηπείρου Κώστας Ντέτσικας και Αντιγόνη Φίλη, καθώς και περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι. Μέχρι και το 1985, η ημέρα που εορτάζονταν η πολιούχος Αγία Τριάδα στους Φιλιάτες ήταν η επόμενη ημέρα, η Τρίτη, και όχι η Δευτέρα. Ήταν ένα παλιό έθιμο, που είχε καθιερωθεί επί τουρκοκρατίας (όταν γιορτάστηκε για πρώτη φορά στους Φιλιάτες η Αγία Τριάδα, κατά το 1877). Είχε συγκεντρωθεί τόσος κόσμος από τα χωριά, που ανησύχησαν οι μουσουλμάνοι αφέντες του τόπου και όρισαν η γιορτή να γίνεται την Τρίτη, που ήταν εργάσιμη μέρα και γι' αυτό μειωμένη η προσέλευση. Η ιδιαιτερότητα αυτή κρατήθηκε σε ανάμνηση του γεγονότος επί πολλές δεκαετίες. Ακόμη και σήμερα, όμως, την Τρίτη τελείται λειτουργία και προσέρχονται πολλοί πιστοί.
Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
Στην εφημερίδα "Θεσπρωτία" διασώζεται περιγραφή για το πως εορταζόταν η Αγία Τριάδα στους Φιλιάτες τα παλαιά χρόνια. " Κοσμοπλημμυρισμένη η πλατεία φαντάζει πέρα ως πέρα να είναι ποικιλόμορφο λουλουδοσπαρμένο λειβάδι και στο μέσο υψώνεται βωμός έτοιμος να δεχθή την προσευχή μας το πρόχειρο ξύλινο πάλκο, στολισμένο με δάφνες, σημαιούλες και γιρλάντες ηλεκτρικές γλόμπων σωστό παραμυθένιο σκιοφειλόμενο στο φιλοπρόοδο και φιλόπονο ωραιομανή και ενεργητικό λαοφιλή Δ)την του οικοτροφείου μας κ. Δ. Φραγκίσκο, και στα πειθαρχημένα παιδιά του. Ξεχωριστή κάνουν εντύπωση οι Φοινικιώτικες οικογένειες , καμιά εικοσαριά συγκεντρωμένες όλες μαζί δεξιά του καφενείου του Γκιολέκα και φαντάζουν όμορφα οι χρυσογαϊτανομένες ποδιές, οι αρμάδες τα φλουριά, τα μπιρμπιλομένα μαντήλια. Σε λίγο κατέρχεται η μπάντα του οικοτροφείου υπό την οδηγίαν του κ. Αρώνη και αρχίζει να εκτελή τα εξόχως εκτελεσθέντα διάφορα μουσικά κομμάτια του προγράμματος της βραδιάς. Ο κόσμος υποδέχεται τα παιδιά και το δάσκαλό τους με θερμάς εκδηλώσεις αγάπης και θαυμασμού και το τέλος κάθε κομματιού καλύπτεται από ασυνήθως ζωηρά για το Φιλιάτι χειροκροτήματα. Αχ, πως μου θυμίζουν όλα αυτά Κέρκυρα- Σπιανάδα! Ακολουθούν ελληνικοί χοροί, τους σέρνουν με χάρη τα λεβεντόπαιδα του Οικοτροφείου και οι παρθενικές αγνές, λιγερόκορμες, λευκοντυμένες νεράιδες τα κορίτσια. Και πιάνονται σε λίγο στο χορό όλοι οι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι και τα καλλίτερα της κοινωνίας μας μέλη, ενώ το πάλκο σφίγγεται απ’ το γύρο του χορού που στήσανε τα Φοινικιωτόπουλα. Και το γλέντι, το ευγενικό και συγχρονισμένο γλέντι ζωηρεύει και το κέφι ξεχύνεται. Τα ιδιάζοντα παραγγέλματα των γκαρσόνων δονούνε την ατμόσφαιρα. Δύο καραφάκια ούζοοο. Τρεις μπύρεεεες και συναγωνίζεται του κοκορετσά η φωνή προκλητική και γρήγορη. Κοκορέτσ. Αλλοοοοοος.: Η εύγλωττη συνηγορία (μυρουδιά) του «ρότι αλλά παλικάρ» μας σκανδαλίζει και κροταλίζοντας τη γλώσσα μας προσκαλούμε. Περνά κι από δω κύριε Κοκορέτση! Κι έτσι συνεχίζεται στον ίδιο τόνο το γλέντι με κέφι αδιάπτωτο εώς την 10 και 1/2 οπότε αναχωρησάντων των οικοτροφείων και της μπάντας υπό τας επευφημίας του πλήθους, φεύγουμε κι εμείς συναποκομίζοντας της καρέκλες μας, που κρέμονται τρυφερά στο μπράτσο μας, με τας καλλιτέρας των εντυπώσεων για την όμορφη την αλησμόνητη αυτή βραδυά που περάσαμε και που έλουσε την ψυχή μας σε νάματα αρήτου ηδονής και αγαλιάσεως. Φεύγοντας ακούμε τα τραγούδια των Φοινικιωτών που περνούν το φεγγαρόλουστο για το χωριό τους δρόμο".