Θεσπρωτές, είτε διαμένουν στο νομό είτε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, επέλεξαν τη μητρότητα χωρίς σύνορα, μέσω της διακρατικής υιοθεσίας... Όλο το περιβάλλον τους είναι υποστηρικτικό, όπως λένε. Ωστόσο δεν έλειψαν οι ενδοιασμοί για την υιοθεσία ενός παιδιού διαφορετικής φυλής. Ανησυχούσαν και αγωνιούσαν, γιατί σκεφτόταν ότι δεν θα ήθελαν το παιδί τους να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα, να βρεθεί αντιμέτωπο με κάποιο ρατσιστικό σχόλιο. Αυτές οι σκέψεις τελικά μπήκαν στο περιθώριο, γιατί και τα παιδιά μεγαλώνουν σιγά-σιγά, αλλά και γιατί ξέρουν ότι έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή κάποιος θα βρεθεί κάτι να πει. Πρέπει απλά να προσπεραστούν με αδιαφορία τα σχόλια. Ωστόσο σε γενικές γραμμές αποδείχτηκε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν θετικά μια λευκή μαμά με ένα μαύρο παιδάκι. Μία από αυτές τις γυναίκες θυμάται ότι από την αρχή, από τους πρώτους μήνες που έβγαινε με το παιδί της βόλτα με το καρότσι, άκουγε θετικά σχόλια. Από ένα σημείο και μετά, μάλιστα, έγινε κουραστικό. Να μην μπορείς να κάνεις ένα βήμα περνώντας απαρατήρητος. "Αχ, τι γλυκό το παιδάκι σας". Ένιωθα σαν να τον βγάζω βόλτα για να επιδείξει το μικρό.
ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ
ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ
Για να χαρακτηριστεί μία υιοθεσία ως διακρατική, θα πρέπει να υπάρχει μετακίνηση του υιοθετούμενου παιδιού από άλλο κράτος στην Ελλάδα. Με τη Σύμβαση της Χάγης, λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για την διασφάλιση του συμφέροντος του υιοθετούμενου παιδιού. Ειδικότερα, ορίζεται ότι οι αρμόδιες αρχές του κράτους προέλευσης οφείλουν να ελέγχουν ότι το παιδί μπορεί να υιοθετηθεί, ότι μια διακρατική υιοθεσία είναι προς το συμφέρον του, καθώς και ότι οι υιοθετούντες κρίνονται ικανοί να υιοθετήσουν. Κάθε συμβαλλόμενο κράτος ορίζει μία Κεντρική Αρχή, προς την οποία απευθύνονται οι υποψήφιοι θετοί γονείς που επιθυμούν να υιοθετήσουν και η οποία είναι επιφορτισμένη με τον έλεγχο της καταλληλότητάς τους, για την οποία μάλιστα οφείλει να συντάξει και σχετική έκθεση. Η εν λόγω έκθεση διαβιβάζεται στην συνέχεια, μαζί με τα λοιπά απαιτούμενα δικαιολογητικά, στην Κεντρική Αρχή του κράτους προέλευσης του παιδιού, η οποία είναι επιφορτισμένη με τον έλεγχο της πλήρωσης των προϋποθέσεων για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της υιοθεσίας, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι συναινέσεις των φυσικών γονέων του παιδιού. Από τη στιγμή που βεβαιωθεί από το αρμόδιο όργανο του συμβαλλόμενου κράτους ότι μία υιοθεσία έγινε σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης, αυτή αναγνωρίζεται αυτόματα και στα υπόλοιπα συμβαλλόμενα κράτη και παράγει πλήρως τα έννομα αποτελέσματά της, οπότε και δημιουργείται συνεπώς νομική συγγένεια μεταξύ του θετού γονέα και του υιοθετούμενου παιδιού και αποκτάται η γονική του μέριμνα. Στην Ελλάδα, ως Κεντρική Αρχή για την διεκπεραίωση μίας διακρατικής υιοθεσίας έχει οριστεί η Κεντρική Αρχή Διακρατικών Υιοθεσιών (ΚΑΔΥ) του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Για την Ήπειρο (και για τους τέσσερις νομούς) οι λειτουργίες της Κεντρικής Αρχής εκτελούνται από τη Διεύθυνση Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας.