Τρίχρονο μνημόσυνο τελέστηκε στη Μονή Παγανιών για τον μακαριστό ηγούμενο π. Γερβάσιο Κανάτα...
Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Μνημόσυνο, τελέστηκε την Τρίτη 1 Μαΐου, στη Μονή Παγανιών Θεσπρωτίας, με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από την κοίμηση του μακαριστού ηγουμένου αρχιμανδρίτη π. Γερβασίου Κανάτα, επί δεκαετίες πρωτοσυγκέλου της Μητροπόλεως Παραμυθίας. Χοροστάτησε ο Μητροπολίτοης Παραμυθίας Τίτος, ο οποίος πλαισιωνόταν από το Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο πρωτοπρεσβύτερο π. Βελισσάριο Σάντα, τον πρωτοπρεσβύτερο π. Δημήτριο Μαρτίνη (πρόεδρο του ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής) και άλλους κληρικούς. Ο μακαριστός π. Γερβάσιος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο την Πρωτομαγιά του 2015. Η προσέλευση των πιστών στη Μονή Παγανιών (ήρθε λεωφορείο με ανθρώπους, που τον γνώριζαν, και από την Αθήνα) ήταν μεγάλη. Στον τάφο του, πίσω από το ιερό του καθολικού της Μονής, εψάλη τρισάγιο από το Μητροπολίτη Τίτο, μέσα σε κλίμα συναισθηματικής φόρτισης. Όλοι θυμήθηκαν τον π. Γερβάσιο, καθώς δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι είναι απών από το μοναστήρι, που επί δεκαετίες υπηρέτησε και ανακαίνισε εξ' ολοκλήρου. Έφεραν στο μυαλό τους, ότι ήταν απαλλαγμένος από τις εξαρτήσεις του κόσμου και με απόλυτη εμπιστοσύνη είχε αφεθεί στη χάρη του Θεού, που είχε το σχέδιό Του για αυτόν. Τα χέρια του τα κρατούσαν οι δύο θυγατέρες του ουρανού: Η μετάνοια και η αγάπη. Η εσωτερική του ατμόσφαιρα ήταν καθαρή, καθώς διατηρούσε την παρθενικότητα της απλότητας. Αν αγάπη είναι η ζωή, και μάλιστα η ζωή, που δεν τελειώνει ποτέ, τότε μέσα σε αυτή την αγάπη αναπαύεται ο π. Γερβάσιος.
Μνημόσυνο, τελέστηκε την Τρίτη 1 Μαΐου, στη Μονή Παγανιών Θεσπρωτίας, με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από την κοίμηση του μακαριστού ηγουμένου αρχιμανδρίτη π. Γερβασίου Κανάτα, επί δεκαετίες πρωτοσυγκέλου της Μητροπόλεως Παραμυθίας. Χοροστάτησε ο Μητροπολίτοης Παραμυθίας Τίτος, ο οποίος πλαισιωνόταν από το Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο πρωτοπρεσβύτερο π. Βελισσάριο Σάντα, τον πρωτοπρεσβύτερο π. Δημήτριο Μαρτίνη (πρόεδρο του ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής) και άλλους κληρικούς. Ο μακαριστός π. Γερβάσιος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο την Πρωτομαγιά του 2015. Η προσέλευση των πιστών στη Μονή Παγανιών (ήρθε λεωφορείο με ανθρώπους, που τον γνώριζαν, και από την Αθήνα) ήταν μεγάλη. Στον τάφο του, πίσω από το ιερό του καθολικού της Μονής, εψάλη τρισάγιο από το Μητροπολίτη Τίτο, μέσα σε κλίμα συναισθηματικής φόρτισης. Όλοι θυμήθηκαν τον π. Γερβάσιο, καθώς δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι είναι απών από το μοναστήρι, που επί δεκαετίες υπηρέτησε και ανακαίνισε εξ' ολοκλήρου. Έφεραν στο μυαλό τους, ότι ήταν απαλλαγμένος από τις εξαρτήσεις του κόσμου και με απόλυτη εμπιστοσύνη είχε αφεθεί στη χάρη του Θεού, που είχε το σχέδιό Του για αυτόν. Τα χέρια του τα κρατούσαν οι δύο θυγατέρες του ουρανού: Η μετάνοια και η αγάπη. Η εσωτερική του ατμόσφαιρα ήταν καθαρή, καθώς διατηρούσε την παρθενικότητα της απλότητας. Αν αγάπη είναι η ζωή, και μάλιστα η ζωή, που δεν τελειώνει ποτέ, τότε μέσα σε αυτή την αγάπη αναπαύεται ο π. Γερβάσιος.
