Και Θεσπρωτοί, σύμφωνα με πληροφορίες, συμπεριλαμβάνονται, δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό, μεταξύ των άταφων νεκρών του έπους του 40, που τώρα ψάχνουν τα οστά τους στην Αλβανία, μετά από πολλά χρόνια καθυστέρηση. Το 1962 οι Ιταλοί πήραν τους δικούς τους νεκρούς από ολόκληρη την Αλβανία. Παρ’ ότι η κοινή συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας περί εντοπισμού, ταυτοποίησης και ταφής των χιλιάδων Ελλήνων στρατιωτών, που έπεσαν στο έπος του 1940, έχει επικυρωθεί το 2009 και από τις δύο πλευρές, έπρεπε να έρθει η 22 Ιανουαρίου του 2018, δηλαδή 9 χρόνια μετά, για να ενεργοποιηθεί και να υλοποιηθεί. Ξεκίνησαν με ένα όνειρο οι στρατιώτες το 1940: Να διώξουν τους κατακτητές της Ελλάδας. Αμούστακα παιδιά, με τα κλαμένα μάτια της μάνας τους καρφωμένα πάνω τους. Νέοι που ήθελαν να ζήσουν, να μεγαλώσουν, να γεράσουν. Αψήφησαν τα πάντα. Τις κακουχίες, τον κίνδυνο, τον ίδιο τον θάνατο. Κάθε σπιθαμή γης από την Πρεμετή μέχρι την Κλεισούρα και από το Αργυρόκαστρο μέχρι το Τεπελένι είναι σπαρμένη με τα κόκκαλά τους. Περίπου 8.000 Ελληνες νεκροί στρατιώτες, τόσοι είναι οι καταγεγραμμένοι στα επίσημα έγγραφα του στρατού, παραμένουν άταφοι, εγκαταλειμμένοι από το 1940, 77 χρόνια μετά την ηρωική τους θυσία, στο αλβανικό μέτωπο. Είναι ανάγκη, τόσες δεκαετίες μετά, να αποδοθεί φόρος τιμής σε εκείνους που το 1940 πάλεψαν, όχι μόνο με τον εχθρό, αλλά και με τα κρυοπαγήματα, με την έλλειψη επαρκών εφοδίων, χωρίς αεροπορική υποστήριξη.