Αριστείο τιμής απονεμήθηκε, μέσα σε συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα, στον πρωτοπρεσβύτερο-διδάσκαλο π. Θωμά Παππά από τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Τίτο. Τo Σάββατο 25 Μαρτίου 2017, στην Ευαγελλίστρια Ηγουμενίτσας, όπου υπηρετεί (και μέχρι πρόσφατα ήταν προϊστάμενος του ναού, αξίωμα από το οποίο αποχώρησε με δική του απόφαση), τιμήθηκε η πολυετής γόνιμη προσφορά του στην τοπική Εκκλησία, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες διακονεί το Ιερό Θυσιαστήριο. Το αριστείο αποτελεί
συμβολικά τη μαρτυρία της οφειλόμενης ευγνωμοσύνης και τιμής των πιστών, προς έναν ιερωμένο, που ακολουθεί άξια την κλήση, στην οποία κλήθηκε. Δεν άφησε ο τρόπος της ζωής του να τροποποιήσει το πιστεύω του, αλλά αντίθετα το πιστεύω του επηρεάζει τον τρόπο της ζωής του. Αποκλείει τις αδυναμίες της καθημερινότητας και με ταπείνωση ακολουθεί τροχιά χάρης και αφύπνισης. Αν το πνευματικό έργο του π. Θωμά μπορούσε να αποτυπωθεί σ' έναν ζωγραφικό πίνακα, το θέμα θα προκαλούσε θαυμασμό... Αθόρυβα, με καλαίσθητη ψυχή, με πρόσωπο μειλίχιο, ζητά και δίνει το αληθινό και το ωραίο. Χωρίς να επιδεικνύεται, στέλνει, όπου και όταν χρειάζεται, τις ευεργετικές ακτίνες της ψυχής του. Από το λόγο του (προφορικό και γραπτό), αλλά κυρίως από τις πράξεις του, φανερώνεται ότι έχει δώσει στο Θεό την εμπιστοσύνη του, την καρδιά του. Τον έχει βάλει οδηγό στην πορεία του, εμπνευστή στη ζωή του. Τα διδάγματα του Χριστού, δεν τα διατηρεί απλά μέσα του, αλλά τα μετατρέπει κάθε στιγμή σε αγώνα. Έτσι κατορθώνει να συντηρεί ζωντανό το μήνυμα του ουρανού για τη σωτηρία μας.
συμβολικά τη μαρτυρία της οφειλόμενης ευγνωμοσύνης και τιμής των πιστών, προς έναν ιερωμένο, που ακολουθεί άξια την κλήση, στην οποία κλήθηκε. Δεν άφησε ο τρόπος της ζωής του να τροποποιήσει το πιστεύω του, αλλά αντίθετα το πιστεύω του επηρεάζει τον τρόπο της ζωής του. Αποκλείει τις αδυναμίες της καθημερινότητας και με ταπείνωση ακολουθεί τροχιά χάρης και αφύπνισης. Αν το πνευματικό έργο του π. Θωμά μπορούσε να αποτυπωθεί σ' έναν ζωγραφικό πίνακα, το θέμα θα προκαλούσε θαυμασμό... Αθόρυβα, με καλαίσθητη ψυχή, με πρόσωπο μειλίχιο, ζητά και δίνει το αληθινό και το ωραίο. Χωρίς να επιδεικνύεται, στέλνει, όπου και όταν χρειάζεται, τις ευεργετικές ακτίνες της ψυχής του. Από το λόγο του (προφορικό και γραπτό), αλλά κυρίως από τις πράξεις του, φανερώνεται ότι έχει δώσει στο Θεό την εμπιστοσύνη του, την καρδιά του. Τον έχει βάλει οδηγό στην πορεία του, εμπνευστή στη ζωή του. Τα διδάγματα του Χριστού, δεν τα διατηρεί απλά μέσα του, αλλά τα μετατρέπει κάθε στιγμή σε αγώνα. Έτσι κατορθώνει να συντηρεί ζωντανό το μήνυμα του ουρανού για τη σωτηρία μας.